Plik proces budowania nauki, od podejścia pozytywistycznego zaczyna się od zidentyfikowania problemu, konieczności poznania przyczyny zjawiska lub przyczyn zmiany zachowania.
Problem zostaje opisany przez obserwację gołym okiem lub przy pomocy instrumentów. Po zdefiniowaniu sprawy do zbadania aspekty, które nie mają z tym nic wspólnego, są odrzucane..
Po drugie, zbierane są aspekty związane z problemem i uzyskane w wyniku obserwacji, wcześniejszych badań lub małych eksperymentów..
Gromadzone dane są uporządkowane, dzięki czemu uzyskuje się informacje, które w postaci stwierdzenia lub zależności matematycznej formułuje się jako hipotezę. Zwykle przedstawiane jako założenie, prognoza lub wstępne wyjaśnienie problemu.
Potem przychodzi czas na eksperymenty, problem przenosi się do laboratorium i testuje rozwiązania, aż znajdzie się pasujący. Problem jest wielokrotnie rozwiązywany, aby dojść do wniosków.
Po piąte, przeprowadzana jest weryfikacja, to znaczy proponowane są testy w celu jasnej i precyzyjnej odpowiedzi na problem.
Na koniec formułuje się teorię lub prawo naturalne. Kiedy w procesie konstruowania nauki powstaje prawo, powstaje stała i niezmienna norma rzeczy.
Dopiero w starożytnej Grecji ludzkość ośmieliła się myśleć, że rzeczy nie pochodzą wyłącznie od bogów. Grecy ze starożytnej Ionii kwestionowali powstawanie materii.
Tales z Miletu, w 600 wieku pne, wraz ze swoimi uczniami zaskoczył swojego czasu stwierdzeniem, że wszystko składa się z wody.
Obserwując naturę, myślał, że wszystko pochodzi z ogromnego oceanu i choć oczywiście okazało się to nieprawdą, jako pierwszy zakwestionował magiczny proces pojawiania się rzeczy, człowieka, faktów i zjawisk przyrodniczych..
Anaksymenes ze swojej strony zajął się wyjaśnieniem warunków panujących w powietrzu, a Empedokles był kolejnym Jończykiem, który był bardziej zainteresowany pokazaniem, że świat składa się z czterech żywiołów: wody, powietrza, ognia i ziemi..
W ten sposób starożytna Grecja była świadkiem narodzin nowego sposobu podejścia do świata, z zasadami i normami, nowej ścieżki do wiedzy, która została nazwana Nauką.
Uznano wtedy, że porządek społeczny i jego prawa są tylko tradycją, a nie dedukcją, był to zwyczaj i niekoniecznie prawda..
Później Sokrates, Platon i Arystoteles zaproponowali pierwsze metody rozumowania filozoficznego, matematycznego, logicznego i technicznego.
Wszystkie drogi do wiedzy znajdują się w jednym z wielkich paradygmatów nauki. Z jednej strony jest metoda naukowa z podejścia pozytywistycznego, gdzie rzeczywistość jest obserwowalna i mierzalna.
Jest to paradygmat nauk ścisłych, takich jak na przykład fizyka czy matematyka, i wykorzystuje metody ilościowe do opisu atrybutów rzeczywistości..
Metoda naukowa szuka absolutnych, dających się uogólnić i uniwersalnych wniosków, takich jak cząsteczki tworzące wodę lub objętość zajmowana przez powietrze.
Z drugiej strony możliwe jest dojście do wiedzy zgodnie z paradygmatem hermeneutycznym lub interpretacyjnym, stosowanym bardziej do nauk miękkich, takich jak socjologia czy psychologia..
W tym przypadku rzeczywistość jest uważana za subiektywną i dlatego należy ją obserwować w inny sposób..
Podejście hermeneutyczne dąży do poznania aspektów rzeczywistości i wiąże je ze sobą oraz z całością w sposób systemowy, holistyczny lub strukturalny. Zgodnie z tym paradygmatem techniki jakościowe są wykorzystywane do zbliżania się do rzeczywistości, na przykład wywiady.
W podejściu hermeneutycznym nauka wykorzystuje teorię ugruntowaną jako metodę, która polega na zbieraniu danych, ich analizie i wnioskach, a następnie powrocie do pola, gromadzeniu większej ilości danych i konstruowaniu znaczenia w cyklicznym procesie..
Nauka z pozytywistycznego podejścia odpowiada dwóm celom: jednym jest dostarczanie rozwiązań i odpowiedzi na problemy, a drugim jest opisywanie zjawisk w celu ich kontrolowania..
Jeśli chodzi o zasady, wyraźnie odpowiada dwóm: odtwarzalności i obalalności..
Pierwsza odnosi się do możliwości powtórzenia eksperymentu w dowolnym miejscu i na dowolnej osobie; druga przyjmuje, że każde prawo lub teoria można obalić za pomocą nowej naukowej produkcji.
Z pozytywistycznego punktu widzenia nauka charakteryzuje się tym, że opiera się na rozumu, bez miejsca na spekulacje; jest dokładny, empiryczny i systematyczny.
Posługuje się metodą wyciągania wniosków, jest analityczna, a kiedy dochodzi do wniosków, jest komunikowalna i otwarta.
Również w nieskończonym rozwoju jest predykcyjna; w ten sposób możliwe jest rozpoczęcie nowego procesu naukowego na podstawie zdobytej wiedzy.
Gdy paradygmat świata stworzonego przez bogów został złamany, liczba ludzi poruszona ciekawością i zachęcona do poszukiwania nowych ścieżek do wiedzy wzrosła..
Kiedy Galileo Galilei chciał pokazać, że Ziemia nie jest centrum wszechświata, nieświadomie ożywił metodę naukową. Obserwował interesujące go zjawiska i robił notatki w swoim zeszycie.
Później je przeanalizował, zastosował wzory i przetestował własne hipotezy. Kiedy zweryfikowana rzeczywistość pokrywa się z hipotezą, zastosował swoje odkrycia do nowego zjawiska, starając się wydedukować zachowania, które w ten sposób mogłyby stać się prawami..
W tej podróży obserwacji, eksperymentów i prób wykazania opinii, Nauka jest obecnie rozpoznawana jako zbiór technik i procedur, które przy użyciu wiarygodnych instrumentów pozwalają na zademonstrowanie hipotez..
Nauka posługuje się hipotetyczną metodą dedukcyjną, to znaczy chce zademonstrować hipotezę, pytając od ogólnych zagadnień po wyjaśnienie tego, co szczegółowe, powraca do ogółu iw ten sposób kontynuuje w nieskończoność w cyklicznym procesie..
I chociaż można pomyśleć o różnych metodach naukowych, jedna została ustalona od renesansu, wraz z René Descartesem, po dzień dzisiejszy..
Jeszcze bez komentarzy