Plik przewaga, w genetyce jest to pojęcie, które odnosi się do właściwości, że jeden z członków pary alleli (kodujący określony fenotyp) musi tłumić ekspresję drugiego, gdy jest w stanie heterozygotycznym.
Allele (geny) to segmenty materiału genetycznego, które otaczają jądra wszystkich komórek eukariotycznych, znajdują się na chromosomach i są przekazywane z pokolenia na pokolenie poprzez rozmnażanie..
Na przykład w populacji osobników ludzkich cechę taką jak kolor oczu można określić na podstawie ekspresji różnych form tego samego genu, zwanych „allelami”.
Zwierzęta dziedziczą po jednym allelu od każdego z rodziców dla każdej cechy.
Jeśli te allele są takie same, to znaczy, jeśli oboje rodzice przekazują ten sam typ allelu swojemu potomstwu, ich potomstwo jest homozygotyczne (homo = równe). Jeśli jeden rodzic przekazuje jeden typ allelu, a drugi rodzic przekazuje inny, ich potomstwo jest heterozygotyczne (hetero = różne).
Indeks artykułów
Na przykład charakter ciemnych oczu jest „dominujący” nad kolorem jasnych oczu (który jest recesywny), tak że osoba, która dziedziczy allel kodujący ciemne oczy od swojego ojca i allel, który koduje ciemne oczy z jego matka dla jasnych oczu będzie miała fenotyp ciemnych oczu.
Ta osoba, heterozygotyczna pod względem wymienionej postaci, może rozmnażać się z kobietą heterozygotyczną pod względem tej samej postaci i mieć dziecko o jasnych oczach, które w takim przypadku będzie homozygotą recesywną.
To Gregor Mendel, przyrodnik i zakonnik uważany dziś za „ojca genetyki”, w 1865 roku po raz pierwszy sformułował koncepcję dominacji..
Badając rośliny grochu, Mendel zauważył, że niektóre cechy „czystych” (homozygotycznych) roślin rodzicielskich, z którymi pracował, były również wyrażane przez potomstwo, które było wynikiem skrzyżowania dwóch linii o różnych cechach. Dlatego wydedukował, że istnieją pewne dziedziczne cechy, które dominują nad innymi.
Klasyczny eksperyment, na którym Mendel oparł swoje wnioski, polegał na skrzyżowaniu dwóch roślin o różnych fenotypach, jednych z fioletowymi, a innych z białymi. W tym „pierwszym skrzyżowaniu” wszystkie otrzymane rośliny (pierwszego pokolenia lub F1) miały fioletowe kwiaty..
Po skrzyżowaniu ze sobą roślin tego pierwszego pokolenia (wszystkie z fioletowymi kwiatami), Mendel zdał sobie sprawę, że w drugim pokoleniu (F2) były rośliny o fioletowych kwiatach (których charakterystykę nazwał „dominującymi”) i mniejszym odsetku roślin kwitnących. biały (którego nazwał „recesywnym”).
Chociaż związki między genotypem a fenotypem są znacznie bardziej złożone niż dominacja i recesywność opisane przez Mendla, koncepcje te położyły podwaliny pod narodziny genetyki jako nauki i od tamtej pory są szeroko wykorzystywane..
Chociaż dominacja jest często przypisywana genowi lub postaci, nie jest to w rzeczywistości nieodłączna właściwość genów, ale raczej opisuje wzór, który obserwuje się, gdy fenotyp związany z pojedynczym członkiem pary alleli jest wyrażany w fenotypie formularzy homozygotyczny Y heterozygotyczny.
W związku z powyższym należy rozumieć, że wspomniany wzór podlega zmianom, które zależą od składu pary alleli (dotyczy organizmów diploidalnych, dla których ta sama osoba przedstawia dwie alternatywne formy tego samego genu lub dwa allele) i rozważany charakter lub cecha.
Pamiętajmy, że fenotyp to „forma, która się ukazuje”, definiowana również jako zbiór „widocznych” cech osobnika, które wynikają z ekspresji genów tworzących jego genotyp oraz z ich interakcji ze środowiskiem, które go otacza. to..
Oprócz zjawiska dominacji wpływającej na fenotyp, wynikającego z kombinacji genetycznej organizmu, wpływa również na sposób przekazywania genów z osobnika na jego potomstwo..
Oznacza to, że w zbiorze osobników (populacji) te geny, które charakteryzują się tym, że są „dominujące” nad innymi genami (w parze allelicznej, w której oba geny kodują tę samą cechę fenotypową) są zawsze w większej ilości lub częstości niż gen geny, geny recesywne.
Dzieje się tak dlatego, że dobór naturalny faworyzował jednostki z dominującymi allelami dla danej cechy bardziej niż osoby z genami recesywnymi, co podlega różnym zmianom, zwykle w zależności od warunków środowiskowych..
Mendel miał wielkie szczęście, kiedy przeanalizował wyniki swoich eksperymentalnych krzyżówek i ustalił, że kolor fioletowy „dominuje” nad kolorem białym, ponieważ związek dominacji między dwoma allelami tego samego genu u osobnika nie zawsze jest tak „bezpośredni” lub "prosty".
Odkrycia genetyki „post-mendlowskiej” pokazały, że istnieje więcej niż jeden typ relacji dominacji między dwoma allelami, które określamy jako: całkowita dominacja, niepełna lub częściowa dominacja, kodominacja itp..
To, co Mendel zaobserwował po kolorze kwiatów na swoich grochach, jest przykładem całkowitej dominacji..
W tego typu relacji genotyp / fenotyp heterozygotyczny fenotyp (łączący dominujący i recesywny allel) jest nie do odróżnienia od tego obserwowanego w rodzicielskim homozygotycznym fenotypie (z obydwoma dominującymi allelami).
Innymi słowy, fenotyp odpowiada tylko cechom określonym przez dominujący allel..
Czasami jednak fenotyp, który obserwuje się w wyniku skrzyżowania dwóch osobników, jest rodzajem „fenotypu pośredniego” między fenotypem homozygotycznej dominującej i homozygotycznej recesywnej..
Zatem z mieszaniny dwóch homozygotycznych osobników (jednego recesywnego, a drugiego dominującego dla danej cechy), powstałe potomstwo wykazuje fenotyp „pośredni” między nimi, co jest związane z „niepełną” dominacją dominującego genu nad recesywny.
Przykładem niepełnej lub częściowej dominacji może być dziedziczenie typu włosów (kręconych i prostych). Osoby heterozygotyczne pod względem włosów kręconych (dominujących) i prostych (recesywnych) mają pośrednią cechę, którą znamy jako „włosy falowane”.
Zjawisko kodominacji różni się nieco od zjawiska niepełnej dominacji, które właśnie opisaliśmy, ponieważ w kodominacji w fenotypie potomstwa powstałym ze skrzyżowania dwóch homozygotycznych osobników obserwuje się cechy określone przez dwa allele rodzicielskie..
Współodominacja ma zatem miejsce, gdy fenotyp obojga rodziców przejawia się w potomstwie. Dobrym tego przykładem jest układ grup krwi (ABO) u ludzi, który jest określony przez wyrażenie 2 z 3 możliwych alleli, które kodują białka A, B lub żadnego (O).
Dwoje rodziców homozygotycznych pod względem alleli DO Y b, powiedzmy ojciec AA i matką nocleg ze śniadaniem (które dają początek fenotypom krwi, odpowiednio A i B) przekazują swojemu wspólnemu potomstwu, odpowiednio, allel A i allel B, z którymi ich dzieci wywodzą się z fenotypu AB (z genotypu AB).
Innym dobrym przykładem kodominacji jest niedokrwistość sierpowata. Choroba ta charakteryzuje się delecją aminokwasu w łańcuchu peptydowym białka transportującego tlen w krwinkach czerwonych: hemoglobiny..
Zmiana konformacji tego białka powoduje również zmianę kształtu czerwonych krwinek, które nabierają charakterystycznego „sierpowatego” kształtu, co powoduje, że są mniej zdolne do transportu tlenu..
Choroba jest spowodowana mutacją w genie kodującym hemoglobinę. Osoby z tą chorobą są heterozygotami pod względem mutacji, więc dziedziczą „normalny” allel od jednego z rodziców i allel „zmutowany” od drugiego..
Ponieważ jest to przypadek kodominacji, osoby te prezentują populację normalnych komórek i inną sierpowatą, ponieważ dwa allele (dominujący normalny i mutant recesywny) są wyrażane w heterozygotycznym.
Choroba występuje tylko u homozygoty recesywnych, ponieważ wszystkie wytwarzane czerwone krwinki mają kształt sierpa.
Jeszcze bez komentarzy