Plik relief gór peruwiańskich Składa się ze wzgórz, gór, płaskowyżów, płaskowyżów, głębokich międzyandyjskich dolin, andyjskich przypór i innych podobnych formacji.
Na wyżynach peruwiańskich znajduje się góra Huascarán, która ze swoją 6768 metrów nad poziomem morza jest najwyższym punktem w Peru.
Peruwiańskie wyżyny, znane również jako Peruwiańskie Andy, obejmują cztery z ośmiu naturalnych regionów Peru: Quechua (między 2300 a 3500 m n.p.m.), Suni (między 3500 a 4100 m n.p.m.), Puna (między 4100 a 4100 m n.p.m.) 4800 m npm) i Janca (od 4800 do 6768 m npm).
Chociaż prawdą jest, że można mówić o ogólnej charakterystyce wyżyn peruwiańskich, każdy z tych regionów prezentuje specyficzną rzeźbę terenu. Formacje górskie na każdym obszarze są powiązane z wysokością, na której się znajdują.
Jedną z najbardziej znanych form terenu na wyżynach peruwiańskich są Andy, formacja, która zaczyna się w Wenezueli i przecina cały kontynent południowoamerykański aż do Argentyny. Z tego powodu jest to największe pasmo górskie na świecie.
Indeks artykułów
Ogólnie rzecz biorąc, rzeźba wyżyn peruwiańskich charakteryzuje się obecnością wysokich szczytów, stromych formacji, międzyandyjskich dolin i płaskowyżów..
Na tym obszarze znajdują się góry pokryte wiecznym śniegiem i lodowcami. Dzieje się tak, ponieważ wyżyny peruwiańskie znajdują się na większej wysokości niż inne regiony Peru, w związku z czym temperatury są bardzo niskie..
Góry Peru zajmują cztery naturalne regiony kraju. Są to keczua, suni, puna i janca. Każdy z tych obszarów geograficznych różni się od pozostałych rzeźbą terenu.
Region Quechua znajduje się na wysokości od 2300 do 3500 metrów nad poziomem morza i jest to najniższy punkt peruwiańskich wyżyn.
Rzeźba tego regionu charakteryzuje się występowaniem międzyandyjskich dolin; to znaczy doliny, które znajdują się między pasmami górskimi Andów.
Na skrzyżowaniu międzyandyjskich dolin i podnóża Andów powstają nisko położone wzgórza i zbocza..
Formacje te mają żyzne ziemie, sprzyjające rolnictwu. Wreszcie w regionie Keczua jest kilka równin.
Region Suni położony jest na wysokości od 3500 do 4100 metrów nad poziomem morza. Teren pokryty jest łagodnymi górami, równinami i pofałdowaniami.
Region Puna położony jest na wysokości od 4100 do 4800 metrów nad poziomem morza.
Rzeźba regionu jest zróżnicowana. Z jednej strony istnieją strome i strome formacje skalne, takie jak te, które można znaleźć w regionie Janca..
Z drugiej strony relief składa się z płaskowyżów i gór, takich jak te, które charakteryzują region Suni.
Niektóre formacje regionu Puna to:
- Płaskowyż Collao.
- Płaskowyż Castrovirreyna.
- Płaskowyż Junín.
- Płaskowyż Parinacochas.
Region Janca, zwany także regionem Cordillera, położony jest na wysokości od 4800 do 6768 metrów nad poziomem morza. To najwyższy punkt w Peru. Płaskorzeźbę regionu Janca tworzą strome góry i wysokie szczyty pokryte wiecznym śniegiem.
Ze względu na nagłą rzeźbę terenu i niskie temperatury w regionie nie ma obszarów zaludnionych. Jednak stanowi atrakcję turystyczną ze względu na zaśnieżone szczyty.
Peruwiańskie Andy to pasmo górskie położone na zachodzie kraju, nadające kształt wyżynom peruwiańskim. Ta formacja przecina Peru z północy na południe i jest częścią znacznie większej formacji, zwanej Cordillera de los Andes (która biegnie od Wenezueli do Argentyny)..
Ze względu na tę górzystą formację Peru jest podzielone na dwie frakcje. Na zachodzie znajduje się obszar przybrzeżny, a na wschodzie obszar dżungli.
Peruwiańskie Andy są podzielone na trzy części: północną, środkową i południową..
W północnej części Andów znajdują się najwęższe i najniższe góry.
Centralna część składa się z zaśnieżonych szczytów. W tej części gór znajduje się góra Huascarán, która jest najwyższym szczytem Peru (6768 metrów nad poziomem morza)..
Oprócz góry Huascarán na tym obszarze znajduje się ponad 70 szczytów, które przekraczają 5500 metrów nad poziomem morza. To jeden z powodów, dla których Sierra przyciąga tak wielu turystów.
Zachodnia część środkowej części znana jest również jako Kordyliera Blanca. Dzieje się tak, ponieważ na tym obszarze występują wieloletnie lodowce..
Podobnie można zobaczyć międzyandyjskie doliny, których ziemie są bardzo żyzne i wykorzystywane rolniczo..
Część południowa jest najszerszą z trzech sekcji peruwiańskich Andów. Mierzy około 640 km ze wschodu na zachód.
Na zachodzie część południowa składa się z grup wulkanów, które tworzą Zachodnią Kordylierę. Wśród tych wulkanów wyróżniają się Misti, Sabancava i Ubinas. Ta ostatnia jest najbardziej aktywna z całej trójki.
Na wschodzie znajdują się starsze góry, które tworzą Kordylierę Wschodnią. Można tam zobaczyć formacje wysokogórskie, które przekraczają 5700 metrów nad poziomem morza..
Kiedy schodzisz we wschodniej Kordyliery, rzeźba terenu zmienia się i zaczynają pojawiać się klify, które ustępują miejsca dżungli amazońskiej.
W części południowej znajduje się również Altiplano. Płaskowyż ten rozciąga się na południe kontynentu, przecinając Boliwię, Chile i Argentynę.
Altiplano charakteryzuje się obecnością łąk, miękkich gór i płaskowyżów (należących do regionu Puna), aktywnych wulkanów i jezior, takich jak Titicaca, która jest największym żeglownym jeziorem na świecie..
Jeszcze bez komentarzy