Robert hooke Był brytyjskim naukowcem znanym również jako „człowiek renesansu” w XVII-wiecznej Anglii. Otrzymał to imię dzięki swojej rozległej pracy w takich dziedzinach nauki, jak biologia, fizyka i astronomia. Ukończył Oxford i rozpoczął pracę w Royal Society of Sciences i Gresham School.
Był pierwszym naukowcem, który odkrył prawo elastyczności, znane również jako prawo Hooke'a; w rzeczywistości, na cześć tego naukowca, teoria naukowa jest nazywana prawem elastyczności Hooke'a.
Był postacią dość kontrowersyjną, szczególnie pod koniec swojego życia. Zrobił wroga Izaaka Newtona, który był odpowiedzialny za zniszczenie jedynego istniejącego portretu Hooke'a. Mówi się, że spór wynikał z tego, że Hooke chciał przypisać sobie wpływ na Newtona w pisaniu jego najsłynniejszego dzieła: Principia mathematica.
Indeks artykułów
Robert Hooke urodził się 18 lipca 1635 roku w mieście Freshwater na wyspie Wight w Anglii. Jego ojcem, kustoszem lokalnego kościoła, był John Hooke; a jej matka miała na imię Cecily Gyles.
Od najmłodszych lat Hooke wykazywał dość wysoki poziom inteligencji; w rzeczywistości zaczęli uważać go za cudowne dziecko. Jednak kiedyś łatwo chorowałem.
W trakcie jego rozwoju inteligencję uzupełniało zainteresowanie malowaniem i robieniem zabawek mechanicznych, a także tworzeniem modeli..
Gdy miał 13 lat zmarł jego ojciec, więc został wysłany na studia do Londynu pod kierunkiem Petera Lely'ego, odnoszącego sukcesy malarza tamtych czasów..
Jego związek z malarstwem nie trwał długo. Wkrótce po przyjeździe do Londynu wstąpił do Westminster School, aw wieku 18 lat zapisał się do School of Christ Church w Oksfordzie. Tam pracował jako asystent jednego z profesorów naukowych w celu sfinansowania kosztów swojej edukacji..
Podczas pobytu w Oksfordzie Hooke'owi udało się zaprzyjaźnić z kilkoma ważnymi osobistościami tamtych czasów, wśród których wyróżnia się Christopher Wren..
Było to fundamentalne później w jego życiu, kiedy powierzył Hooke'owi zadanie, które zaowocowało opracowaniem jego teorii komórki..
Profesorem, do którego uczęszczał w czasie swojej nauki w Oksfordzie, był Robert Boyle, czołowy naukowiec tamtych czasów. To dało mu stanowisko kuratora w Royal Society of Sciences w Londynie, którego był członkiem wkrótce potem..
Wielu ówczesnych naukowców nie potrzebowało dochodu, ponieważ pochodzili z zamożnych rodzin; jednak tak nie było w przypadku Hooke'a. Naukowiec przyjął pracę jako profesor geometrii w Gresham School, również w Londynie..
Po wielkim pożarze Londynu w 1666 r. Pracował razem ze swoim przyjacielem, a obecnie architektem Christopherem Wrenem, jako geodeta miejski. Pomógł odbudować Londyn, przeprojektowując kilka jego budynków i struktur.
W życiu zawodowym nigdy się nie ożenił. Zawsze mieszkał ze swoją siostrzenicą Grece Hooke, która w pewnym momencie jego życia była także jego kochanką.
Jako kurator pomysłów na Royal Society, mówi się, że wiele razy Hooke przypisywał sobie pomysły innych. W swojej karierze toczył niezliczone spory z najwybitniejszymi naukowcami tamtych czasów.
Kłócił się głównie z Oldenburgiem za filtrowanie jego pomysłów; iz Newtonem, ponieważ powiedział, że zasady matematyczne, które napisał odkrywca prawa grawitacji, były pod wpływem samego Hooke'a.
W wielu przypadkach jego reputacja została zniszczona przez jego osobowość i to, jak bardzo był konfrontacyjny. Był jednak wybitnym naukowcem. Miał niezrównane zaplecze eksperymentalne, a także zdolność do ciężkiej pracy, jaką posiadało niewielu ówczesnych naukowców..
Kiedy Hooke miał 26 lat, Christopher Wren zlecił mu wykonanie serii ważnych badań mikroskopowych, które pierwotnie zlecił mu król Anglii..
Pierwotnie poproszono go o przeanalizowanie tylko owadów, ale zdecydował się pójść dalej i przeanalizować właściwości różnych pierwiastków, w tym korka, moczu, krwi i węgla drzewnego..
Używał mikroskopów z wielką ostrością, z projektem, który sam stworzył. Pozwoliło mu to znacznie dokładniej przeanalizować właściwości obiektów.
Analizował korek, gdy zdał sobie sprawę, że w mikroskopijnych ścianach znajdują się bardzo małe otwory. Opisał je jako „komórki”, termin, który przeszedł do historii nauki i za który Hooke został zasłużony..
Wszystkie jego odkrycia, w tym zaproponowana przez niego teoria komórki, zostały zawarte w jego publikacji Micrographia. Ponadto Hooke był pierwszym naukowcem, który obliczył liczbę komórek w jednym calu sześciennym, czyli liczbę przekraczającą 1,25 miliarda..
Przypisuje mu się odkrycie fundamentalnych filarów życia w swojej książce i chociaż w życiu nigdy nie był w stanie docenić zakresu swojej teorii komórki, był w stanie poprawnie zrozumieć dużą liczbę komórek, z których składa się każdy żywy obiekt i istota. ..
Wkład Roberta Hooke'a w świat nauki, głównie uczynił go jednym z najważniejszych i najbardziej reprezentatywnych angielskich naukowców w historii człowieka.
Robert Hooke był człowiekiem, który pracował i wprowadzał innowacje w dziedzinie mechaniki, grawitacji, paleontologii, mikroskopii, astronomii i dynamiki czasu. Studiował różne teorie astronomiczne, komety, ruch obrotowy Jowisza, pamięć ludzi, a nawet światło i grawitację..
Uważany jest na równi z innymi współczesnymi naukowcami, takimi jak Isaac Newton, Christopher Wren i Edmond Halley; Został uznany za postać kontrowersyjną ze względu na kontrowersje wynikające z przypisywania pomysłów, które nie zawsze były jego.
Był naukowcem, który stosował się do tradycyjnych metod eksperymentowania i obserwacji. W tym celu jego teorie zostały przez niego przetestowane.
Jego najważniejszą publikacją, która do dziś jest chwalona, było Micrographia. W tym dokumencie przeanalizował wszystkie wyniki, które uzyskał podczas eksperymentów z mikroskopem. Po raz pierwszy użył terminu „komórka”, dokumentując strukturę korka..
Był także tym, który zaproponował teorię sprężystości w swojej publikacji znanej jako Konferencje wiosenne. W swojej teorii, która stała się znana jako prawo Hooke'a, zaproponował, że siła potrzebna do rozciągnięcia lub ściśnięcia sprężyny jest proporcjonalna do odległości, do której ma ona dotrzeć.
Robert Hooke jest wysoko ceniony w dziedzinie nauki i biologii za to, że był pierwszą osobą, która zaobserwowała i opisała komórkę, a także dużą liczbę mikroskopijnych elementów i organizmów..
Rezultatem tych badań była praca, za którą był najbardziej podziwiany: Mikrografia, czyli niektóre fizjologiczne opisy drobnych ciałek wykonane za pomocą lupy, opublikowane w 1665 r..
W tej pracy udało mu się ukazać światu naukowemu wszechświat maleńkich, bardziej zaludnionych i wewnętrznie zorganizowanych, niż mogliby sobie wyobrazić.
W tym okresie swojej pracy Hooke pracował wówczas z własną wersją mikroskopu.
Był znany z wykonania wielu instrumentów, których używał do swoich badań.
Hooke za życia interesował się także badaniem niematerialnych, ale dostrzegalnych zjawisk fizycznych.
Dźwięk był jednym z nich, co pozwoliło Hooke'owi wykazać, że ton zależy od częstotliwości drgań źródła dźwięku; bezpośredni związek między bodźcem a wytwarzanym doznaniem.
Eksperyment Hooke'a polegał na uderzaniu w karton zębatką ze stałą prędkością.
Zwiększając lub zmniejszając prędkość, koło stykające się z tekturą wydawałoby wyższe lub niższe dźwięki..
Znane również jako Prawo Hooke'a, zostało po raz pierwszy opublikowane enigmatycznie w 1678 roku.
Hooke spędził czas pracując z różnymi cienkimi i długimi ciałami, mierząc poziom, na jakim się złamały.
Podczas zadania został poproszony o obserwację punktu zgięcia przedmiotu przed złamaniem, co skłoniło Hooke'a do ustawienia poziomów sprężystości pod działaniem siły..
Z obawy, że jego sekrety zostaną ujawnione i przypisane innym, Hooke opublikował swoje postępy w bardzo zazdrosny sposób, używając anagramów do wyjaśnienia swoich teorii..
Wielki pożar, który nawiedził Londyn w 1666 r., Skłonił Hooke'a do zaangażowania się w prace architektoniczne i urbanistyczne w celu podjęcia odbudowy stolicy Anglii.
Po incydencie był odpowiedzialny za przeprowadzenie rejestracji topograficznej wielu działek i przestrzeni miejskich.
Dzielił ten etap swojego życia z wdrażaniem swojej wiedzy inżynierskiej i wspólnie z Christopherem Wrenem zrealizowali kilka projektów, które sprawiły, że stały się one punktem odniesienia dla ówczesnych schematów inżynierii lądowej..
Hooke podszedł do badań i praktyki mechanicznej w wyniku pracy nad sformułowaniem prawa sprężystości ciał.
Chociaż istnieje niewiele źródeł, które łączą go bezpośrednio z wytwarzaniem dowolnego elementu lub techniki w dziedzinie inżynierii, jest on uważany za bliskiego badaniu wzorów węzłów w szklanych płytach i koncepcji sprężyny..
Po wielkim pożarze Londynu Hooke'owi zlecono prace przy rekonstrukcji tras i układów starych ulic i budynków zgodnie z ich pierwotnym planem.
Dzięki swoim badaniom mikroskopowym Hooke był w stanie zidentyfikować szereg skamieniałości, których zachowanie skorzystało na kontakcie z wodą..
Badając te skamieniałości, Hooke był w stanie ujawnić znaczenie tych skamieniałości dla stworzenia lepszego wyobrażenia o latach istnienia pierwiastka kopalnego.
Testy te pozwoliły Hooke'owi walczyć z naukową tajemnicą chwili, która odrzuciła wymarcie, ignorując szczątki gatunków występujących na całym świecie i która okazała się najwyraźniejszym znakiem procesów wymierania z przyczyn naturalnych..
W dziedzinie astronomii Hooke starał się skupić głównie na pomiarze odległości między Ziemią a gwiazdami (innymi niż Słońce).
Pomimo tego, że do tego czasu przyznano, że otrzymano wyniki, dziś szacuje się, że obliczenia Hooke'a mogą być nieprecyzyjne.
Podczas swoich lat poświęconych astronomii, Hooke zdołał zaobserwować i zilustrować zjawiska kosmiczne, takie jak gromady gwiazd i kratery na Księżycu..
Mówi się, że Hooke był jednym z pierwszych, którzy zaobserwowali układ pierścieni Saturna, a także zidentyfikowali jeden z pierwszych układów gwiazdowych dwóch lub więcej pobliskich gwiazd..
Jak wspomniano powyżej, Hooke był znany z wykonania wielu instrumentów, których używał; nie tylko to, ale był również w stanie osiągnąć wysoki poziom wierności i skuteczności w wynikach i pomiarach rzucanych przez jego narzędzia..
Hooke był w stanie stworzyć swój własny mikroskop, zdolny do 30-krotnego powiększenia obserwowanego obiektu..
Przypisuje mu się również wynalezienie sprężyny i przesłony irysowej, elementu używanego do dziś w mechanizmach fotograficznych..
Jeszcze bez komentarzy