Plik saprofity są organizmami, które czerpią energię z materii nieożywionej w stanie rozkładu. Te żywe istoty oddziałują ze środowiskiem na poziomie mikroskopowym. Do tej grupy należą grzyby, niektóre bakterie i pleśnie wodne..
Ich funkcja w równowadze ekologicznej jest bardzo ważna, ponieważ są pierwszym krokiem w procesie rozpadu materiału nieożywionego. W wielu przypadkach tylko saprofity są zdolne do metabolizowania niektórych związków, zamieniając je w produkty wielokrotnego użytku.
W ten sposób organizmy te wracają do środowiska w postaci wolnych jonów, składników gruzu. Pozwala to na zamknięcie cykli odżywczych.
W łańcuchu troficznym saprofity są uważane za mikrokonsumentów. Powodem jest to, że pobierają swoje składniki odżywcze z masy detrytycznej, która ucierpiała na skutek rozkładu..
Indeks artykułów
Saprofity są heterotrofami, ponieważ czerpią energię z martwej materii organicznej lub mas detrytycznych. Z tych rozłożonych materiałów ekstrahowane są różne związki, które służą do pełnienia funkcji życiowych organizmu..
Organizmy te absorbują składniki odżywcze na drodze osmozy. Tutaj gradient stężenia substancji w dwóch różnych mediach odgrywa ważną rolę w transporcie składników odżywczych..
Uzyskanie organicznych składników pokarmowych w organizmach, które są zarówno osmotrofami, jak i heterotrofami, zależy od trawienia zewnętrznego. W tym przypadku enzymy ułatwiają degradację cząsteczek.
Komórki grzybów, bakterii i pleśni mają mocną ścianę komórkową. Dzieje się tak, ponieważ muszą one wytrzymywać siły osmotyczne i siły wzrostu komórek. Ściana znajduje się na zewnątrz błony komórkowej.
Grzyby mają ścianę komórkową złożoną z chityny. W algach często są zbudowane z glikoprotein i polisacharydów, a w niektórych przypadkach z dwutlenku krzemu..
Błona plazmatyczna organizmów saprofitycznych ma selektywną przepuszczalność. Pozwala to tylko niektórym typom cząsteczek lub jonów na przechodzenie przez dyfuzję..
Niektóre gatunki grzybów saprofitycznych modyfikują pH środowiska. Jest to specyficzna cecha grzybów zielonych (dematiaceous) należących do rodzaju Penicillium.
Bakterie należące do rodzaju Pseudomonas zmieniają kolor podłoża, w którym się znajdują. To jest pierwotnie żółte i zmienia kolor na czerwony w wyniku metabolizmu przeprowadzanego przez bakterie..
Saprofity pełnią bardzo ważną funkcję dla ekosystemu; są częścią organizmów, które zamykają naturalny cykl materii. Kiedy organizmy, które już zakończyły swój cykl życiowy, rozkładają się, uzyskują składniki odżywcze, które są poddawane recyklingowi, uwalniane i zwracane do środowiska. Tam znów są do dyspozycji innych żywych istot.
Rozłożona materia zawiera składniki odżywcze, takie jak żelazo, wapń, potas i fosfor. Są niezbędne do wzrostu roślin.
Ściana komórkowa roślin składa się z celulozy. Skuteczna obróbka tej cząsteczki przez zdecydowaną większość organizmów jest bardzo trudna. Jednak grzyby mają grupę enzymów, które pozwalają im trawić tę złożoną strukturę.
Końcowym produktem tego procesu są proste cząsteczki węglowodanów. Dwutlenek węgla jest uwalniany do środowiska, skąd jest wychwytywany przez rośliny jako główny element procesu fotosyntezy..
Wiele składników żywych istot może zostać zdegradowanych prawie wyłącznie przez saprofity, takie jak lignina. Jest to organiczny polimer występujący w tkankach podporowych roślin i niektórych alg..
Bakterie kwasofilne mogą wytrzymać wysokie stężenia niektórych metali. Plik Thiobacillus ferrooxidans Służy do odtruwania jonów metali w kwaśnych wodach kopalni rud metali..
Wydzielane enzymy mogą uczestniczyć w procesie redukcji jonów metali obecnych w ściekach kopalnianych.
Bakterie Magnetospirillum magneticum wytwarza minerały magnetyczne, takie jak magnetyt. Tworzą one pozostałości depozycji, które wskazują na lokalne zmiany środowiska..
Archeolodzy wykorzystują te biomakery do ustalenia historii środowiskowej regionu.
Saprofity można podzielić na dwie grupy:
Obowiązkowe saprofity, które pozyskują składniki odżywcze wyłącznie poprzez rozkład martwej materii organicznej. Do drugiej grupy należą te organizmy, które są saprofitami tylko w fazie swojego życia, stając się fakultatywne.
Saprofity żywią się procesem zwanym odżywianiem absorbcyjnym. W tym przypadku substrat pokarmowy jest trawiony dzięki działaniu enzymów wydzielanych przez grzyby, bakterie lub pleśń. Enzymy te są odpowiedzialne za przekształcanie szczątków w prostsze cząsteczki.
To odżywianie, znane również jako osmtrofia, występuje w kilku etapach. Po pierwsze, saprofity wydzielają pewne enzymy hydrolityczne, które są odpowiedzialne za hydrolizę dużych cząsteczek w szczątkach, takich jak polisacharydy, białka i lipidy..
Te cząsteczki rozkładają się na mniejsze. W wyniku tego procesu uwalniane są rozpuszczalne biocząsteczki. Są one wchłaniane dzięki różnym gradientom stężeń tych pierwiastków na poziomie zewnątrzkomórkowym i cytoplazmatycznym..
Po przejściu przez błonę półprzepuszczalną substancje docierają do cytoplazmy. W ten sposób można odżywić komórki saprofitów, umożliwiając w ten sposób ich wzrost i rozwój..
Grzyby mają struktury rurkowe zwane strzępkami. Tworzą je wydłużone komórki, pokryte ścianą komórkową chityny i rosną w grzybnię..
Włókna rozwijają się, rozgałęziając się między warstwą, w której się znajdują. Tam wydzielają enzymy, wśród których jest celulaza, i absorbują składniki odżywcze będące produktami rozkładu..
Saprofity preferują wilgotne środowisko o niezbyt wysokich temperaturach. Organizmy te potrzebują tlenu do wykonywania swoich życiowych funkcji. Ponadto do rozwoju potrzebują środowiska o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.
Grzyby mogą żyć na zdecydowanej większości stałych podłoży, ponieważ ich strzępki pozwalają im penetrować różne warstwy. Bakterie można również znaleźć w różnych środowiskach, preferując media płynne lub półpłynne.
Ludzkie ciało jest jednym z naturalnych siedlisk bakterii. W jelitach występuje kilka gatunków bakterii saprofitycznych. Można je również znaleźć w roślinach, stojącej wodzie, martwych zwierzętach, oborniku i zepsutym drewnie..
Pleśń jest jednym z głównych czynników rozkładających w siedliskach słodkowodnych i słonowodnych.
Te organizmy są głównymi środkami rozkładającymi drewno, ponieważ jest to doskonałe źródło celulozy. Twoje upodobanie do drewna to aspekt o dużym znaczeniu dla ekologii.
Ta skłonność do drewna jest również wadą, ponieważ atakują one konstrukcje wykonane z drewna, takie jak między innymi podstawy domów, meble, co może mieć negatywne konsekwencje dla przemysłu drzewnego..
Opadłe liście są źródłem celulozy, dzięki czemu stanowią doskonałą pożywkę dla wzrostu grzybów. Atakują one wszystkie rodzaje liści, chociaż niektóre gatunki, takie jak Gymnopus perforans, żyj na niektórych rodzajach liści, odrzucając resztę.
To bogata w składniki odżywcze masa roślinna, która jest wyrzucana na plaże. Składa się z alg i niektórych roślin lądowych, które wpadły do wody. Grzyby aktywne w tym podłożu występują w siedliskach morskich.
Jednym z tych okazów jest Dendryphiella salina, który zwykle występuje w połączeniu z grzybami Sigmoid morski Y Acremonium fuci.
Materiał ten jest bogaty w składniki odżywcze, przez co grzyby szybko je kolonizują. Niektóre gatunki rozmnażające się w oborniku to Coprinellus pusillulus i Cheilymenia coprinaria.
Gatunki grzybów saprofitycznych różnią się w zależności od warstwy, w której się rozwijają. Oto kilka przykładów takich okazów:
-Obornik: gatunki z rodzajów Coprinus, Stropharia, Anellaria, Cheilymenia, Y Pilobolus.
-Pastwiska: Agaricus campestris, Agaricus squamulifer, Hygrocybe coccinedo, Hygrocybe psittacina, Marasmius oreades i Amanita vittadinii.
-Drewno: Fomitopsis pinicola, Ganoderma pfeifferi, Oudemansiella mucida, Lentinus lepideus, gatunki ogonów indyczych, boczniaki (Pleurotus), Bolvitius vitellinus i Polyporus arcularius.
-Dorzecza jeziora: Mycena sanguinolenta, Inocybe lacera, Hygrocybe coccineocrenata, Cantharellus tubaeformis Y Ricknella strzałkowa.
-Pirofity: Pyronema omphalodes, Pholiota carbonaria, Geopetalum carbonarius, Geopyxis carbonaria Y Morchella conica.
Uważa się, że pleśń należy do grupy pseudogrzybów. Wśród tych zaliczanych do saprofitów jest kilka gatunków z rzędu Saprolegniales i Pythium.
Plik Escherichia coli jest to związane z chorobami przenoszonymi przez skażoną żywność. Plik Zygomonas to bakteria fermentująca glukozę, produkująca alkohol. Plik Acetobacter utlenia związki organiczne i przekształca je w inną substancję, kwas mlekowy.
Plik Clostridium aceto-butylicum przekształca węglowodany w alkohol butylowy. Plik Lactobacillus przekształca cukier w kwas mlekowy. Konserwy są zepsute przez działanie Clostridium thermosaccharolyticium.
DDT jest od dawna stosowany do zwalczania niektórych chorób, zwłaszcza przenoszonych przez owady na ludzi. Stosowanie tego środka owadobójczego zostało zakazane w wielu krajach ze względu na jego trwałość w środowisku i silną toksyczność dla zwierząt..
Bioremedacja proponuje wykorzystanie mikroorganizmów w celu degradacji zanieczyszczeń organicznych występujących w środowisku. W ten sposób można je przekształcić w prostsze i mniej niebezpieczne związki..
Wykonalność tej strategii jest wysoka, ponieważ ma niski koszt, jest akceptowana przez dotkniętą populację i może być przeprowadzona bezpośrednio w wymaganym miejscu..
Chlorowane związki bifenylowe, takie jak DDT, są odporne na degradację biologiczną, chemiczną lub fotolityczną. Wynika to z jego struktury molekularnej, która sprawia, że jest trwały i zanieczyszczający..
Jednak bioremedacja sugeruje, że mogą one zostać częściowo zdegradowane przez grupę bakterii, wśród których jest Eubacterium limosum.
Liczne badania dowiodły zdolności tych bakterii i niektórych grzybów do degradacji DDT. Ma to pozytywny wpływ na naturalne zwalczanie szkodników w uprawach..
Jeszcze bez komentarzy