Shigella flexneri Jest to nieruchome Gram-ujemne pałeczki Enterobacteriaceae, które nie tworzą zarodników, nie wydziela gazów w wyniku fermentacji węglowodanów i nie może metabolizować (ani laktozy, ani lizyny). Inne cechy wspólne z innymi gatunkami z rodzaju to brak torebki i fakultatywnie beztlenowy..
Ta bakteria należy do serogrupy B z rodzaju Shigella. Jest to gatunek z rodzaju najczęściej izolowany od pacjentów z czerwonką bakteryjną w krajach rozwijających się. Z tego gatunku opisano 8 serotypów, z których 2a, 1b, 3a, 4a i 6 należą do najbardziej zjadliwych.
Shigellosis lub bakteryjna czerwonka spowodowana przez Shigella flexneri jest częstsze, ale mniej dotkliwe niż spowodowane przez S. dysenteriae. Ta choroba, która dotyka głównie osoby starsze i niemowlęta poniżej 5 roku życia, jest związana z wysokimi wskaźnikami zachorowalności i śmiertelności na całym świecie..
Indeks artykułów
- Shigella flexneri Ma kształt pałeczki, jest Gram ujemny i fakultatywnie beztlenowy, brak wici i torebki, ponadto gatunek ten nie zarodnikuje.
- Metabolizm Shigella flexneri Nie jest w stanie fermentować laktozy, ani nie metabolizuje lizyny, ale metabolizuje katalazę. Nie wytwarza gazów jako produktu metabolizmu cukrów.
- Nie fermentuje adonitolu ani nie tworzy acetylometylokarbinolu. Jest tolerancyjny na kwasy, dzięki czemu bardzo dobrze znosi pH żołądka.
- Zawiera liczne geny wirulencji, które są spokrewnione z plazmidem zjadliwości o 220 kb.
- Ich DNA jest w 70 do 75% podobne do DNA Escherichia coli.
Shigella flexneri to Proteobacteria należąca do klasy Gammaproteobacteria, rząd Enterobacteriales, rodzina Enterobacteriaceae, rodzaj Shigella. Gatunek ten został opisany przez Castellani i Chalmers w 1919 roku.
Gatunek ten ma obecnie osiem zidentyfikowanych serotypów, z których najbardziej zjadliwe są te zidentyfikowane jako 1b, 2a, 3a, 4a i 6. Wszystkie z nich występują w krajach rozwijających się, z wyjątkiem 2a, który występuje częściej w krajach rozwijających się. Kraje uprzemysłowione.
Shigella flexneri jest to krótka pałeczka o długości od 0,7 do 1,5 μm i średnicy od 0,3 do 0,8 μm.
Jego ścianę komórkową reprezentuje cienka warstwa peptydoglikanów, bez kwasów teichojowego i lipoteichojowego. Nie zawiera również kapsułki.
Gatunek nie jest ruchomy ze względu na brak wici, ale wykazuje fimbrie typu 1, cechę odróżniającą go od innych gatunków pokrewnych. W pożywce stałej rośnie tylko wokół miejsca zaszczepienia.
Shigella flexneri przedstawia plazmid o wielkości około 220 kb, który ma żywotne znaczenie w procesie inwazji.
W celu zahamowania wzrostu bakterii Gram-dodatnich i pobudzenia wzrostu bakterii Gram-ujemnych, które metabolizują mannitol i tryptozę, zaleca się bulion Gram-ujemny i bulion seleninowo-cystynowy. Salmonella spp. i Shigella spp. Czas inkubacji w tych bulionach wynosi 16 godzin.
Temperatura, w jakiej należy utrzymywać bulion, aby osiągnąć maksymalny wzrost bakterii, wynosi jednak 35 ° C, aby sprzyjać rozwojowi Shigella flexneri, niektórzy autorzy sugerują, że idealna temperatura inkubacji to 42 ° C.
Według niektórych autorów bulion Gram-ujemny wykazuje słabe wyniki, jeśli chodzi o regenerację i wzrost kolonii Shigella sonnei Y S. flexneri zestresowany (z kwaśnymi i pikantnymi roztworami).
Jako podłoże kulturowe dla różnych gatunków Shigella Stosuje się głównie agar Salmonella-Shigella (SS), agar MacConkey. Pierwsza z nich jest średnio selektywna i rosną w niej kolonie Shigella bezbarwne, wypukłe, o średnicy nie większej niż 4 mm.
Z kolei MacConkey Agar hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i oddziela fermentujące bakterie Gram-ujemne od niefermentujących. W tym środowisku kolonie Shigella wykazują wygląd podobny do uzyskanego na agarze SS.
Inne pożywki stosowane do uprawy S. flexneri obejmują Hektoen Enteric Agar (HEA), XLD Agar (Xylose Lysine Deoxycholate Agar), DCA Agar (Deoxycholate Citrate agar) i Tergitol-7 Agar.
Bakterie Shigella flexneri Rozmnaża się tylko wewnątrz człowieka, chociaż może przetrwać jakiś czas poza gospodarzem. Infekcja przenoszona jest bezpośrednio z zakażonego organizmu na zdrowy lub może nastąpić pośrednio poprzez spożycie skażonej żywności lub wody.
Kilka osobników tego gatunku jest potrzebnych do zakażenia nowego żywiciela ze względu na tolerancję na kwas zawarty w sokach żołądkowych. Patogeneza tego gatunku jest związana z jego zdolnością do inwazji i replikacji w nabłonku okrężnicy, do którego udaje mu się dotrzeć przez błony podstawno-boczne..
Co Shigella flexneri nie ma wici, powoduje polimeryzację filamentów aktynowych zakażonej komórki, sprzyjając ich przemieszczeniu w jej cytozolu. Dopóki utrzymuje się infekcja bakteryjna, niektóre bakterie są wydalane na zewnątrz organizmu podczas wypróżnień..
Jak już wspomniano, bakterie te mogą przeżyć przez pewien czas poza żywicielem. Jeśli niektóre z tych bakterii zanieczyszczą wodę lub żywność, zakażą nowego żywiciela i cykl się powtórzy..
Bakterie z rodzaju Shigella wszystkie są odpowiedzialne za czerwonkę podstawną, znaną również jako shigellosis. Ta choroba jest ostrą infekcją nabłonka i może powodować krwawą biegunkę, wysoką gorączkę, krwawienie z odbytu, a także nudności, wymioty, bóle głowy, a nawet śmierć..
Shigella flexneri występuje endemicznie w większości krajów rozwijających się i mimo że jest mniej zjadliwy niż S. dysenteriae, powoduje większą śmiertelność niż ten lub jakikolwiek inny gatunek z rodzaju. Wysoka częstość występowania w tych krajach jest spowodowana nieodpowiednim uzdatnianiem wody, niedożywieniem, a także kosztami leków.
Shigellozę można leczyć antybiotykami, jednak niektóre szczepy Shigella flexneri rozwinęły oporność na wiele antybiotyków, głównie najtańszych i najczęściej stosowanych w krajach rozwijających się.
Jeszcze bez komentarzy