Plik Hiszpański złoty wiek To nazwa, która otrzymała okres największego rozwoju kultury hiszpańskiej (od końca XV wieku do drugiej połowy XVII wieku). Nastąpił znaczny rozwój literatury i sztuki.
Uważa się, że Złoty Wiek rozpoczął się w jednym z najbardziej doniosłych lat w historii Hiszpanii: w 1492 roku, kiedy Nebrija opublikował swoją Gramatyka hiszpańska, Arabowie zostali wypędzeni z Półwyspu Iberyjskiego, a Kolumb wyruszył w podróż, aby odkryć nowe ziemie.
Koniec tej epoki wiąże się ze śmiercią jednego z ostatnich wielkich pisarzy, jakich miała Hispania: Pedro Calderón de la Barca, około roku 1681. Jak widać, nazywa się to „stuleciem”, ale w rzeczywistości trwało prawie dwieście lat.
Wydarzenia, które rozpętały się w tym okresie, nastąpiły w tym samym czasie, gdy Dom Austrii pozostał na tronie Hiszpanii, jednej z królewskich struktur o największej obecności i dominacji w historii kontynentu europejskiego..
Indeks artykułów
Imię Siglo de Oro zostało nadane jakiś czas po jego ukończeniu przez miłośnika historii, literatury i sztuki: Luisa José Velázqueza. Pisarz nazwał to tak w jednym ze swoich pierwszych dzieci literackich, wzorowym dziele: Początki poezji kastylijskiej.
Ilość wyrazistych mediów, które zaczęły świecić na tym etapie, jest ogromna. Na polu literackim są cuda Lope de Vega i Miguel de Cervantes y Saavedra. Kompozycje teatralne Calderóna również wyróżniają się, ponieważ zadziwiały tak wielu na scenie i na ulicach..
Z drugiej strony w świecie sztuk plastycznych wyróżnia się magia zestawienia pędzli i kolorów. El Greco zmarnował swój talent, podobnie jak Diego Velázquez, dwóch najbardziej wzniosłych przedstawicieli tego gatunku sztuk pięknych.
Był to również czas wielkiego boomu muzycznego, kiedy to Juan Hidalgo i Mateo Flecha, „El viejo”, oprócz wielu form muzycznych, wspierających obecne melodie i harmonie, są dwoma kompozytorami zarzuelas. Polifonia pojawiła się w rękach wielkich, takich jak Francisco Guerrero i Cristóbal de Morales.
Jak wspomniano wcześniej, 1492 był rokiem, któremu przypisuje się początek Złotego Wieku, opartego na tak znaczących wydarzeniach, jak podróże Kolumba, gramatyka Nebrija i wypędzenie Maurów..
Spędziwszy już prawie siedemset lat rządów arabskich na ziemiach Półwyspu Iberyjskiego, po dojściu do władzy monarchów katolickich, napięcia osiągnęły swój szczyt i postanowiono stworzyć koalicję, która wyzwoli Hiszpanię spod jarzma mauretańskiego. Chociaż wygnanie zostało osiągnięte, dziedzictwo kulturowe na zawsze naznaczyło Hiszpanów.
Fakt, że ostatecznie terytorium Hiszpanii było rządzone przez władców własnego kraju, wywołał na wszystkich terytoriach emocje, które znalazły odzwierciedlenie w nasileniu działalności artystycznej i literackiej..
Okres ten zbiega się z okresem europejskiego renesansu; Było to zatem przebudzenie całego kontynentu.
Pod koniec XV wieku katoliccy monarchowie Hiszpanii umocnili swoją władzę. Jego rząd, wraz z rządem Machiavellego, stał się jednym z najsilniejszych na terytorium. Należy zauważyć, że część władzy monarchów katolickich opierała się na religii i sferze, którą ona sprawowała, szczególnie w tak zwanej „świętej inkwizycji”..
Kulturalny postęp Hiszpanii w tym czasie był ogromny. W tym samym czasie jego gospodarka rosła nieproporcjonalnie, a monarchowie katoliccy i ich rząd zaczęli cieszyć się niespotykaną dotąd reputacją..
Wszystko, co zostało wyprodukowane w Hiszpanii w tamtym czasie, było warte naśladowania, nauczania i uczenia się, co doprowadziło nawet do boomu w nauce ich języka przez obcokrajowców w celu nawiązania korzystnych dla nich więzi ekonomicznych..
Wszystkie oczy kontynentów europejskich, afrykańskich i azjatyckich zwróciły się ku krainie Cervantesa. Tak jak Mezopotamia i Grecja były w swoim czasie, jako kulturowe centra ludzkości, tak przez te prawie dwieście lat Hiszpania spadła, by zabłysnąć, tak jak nie robiła tego od czasu jej powstania..
Najważniejszymi miastami w okresie rozwoju Hispanii były Madryt, Sewilla, Walencja, Toledo, Saragossa i Valladolid, będące głównymi ośrodkami handlowymi królestwa.
Odkrycie Ameryki przez Kolumba było praktycznie głównym motorem ekonomicznego utrzymania hiszpańskiej monarchii. Wszystkie bogactwa wydobyte z nowego kontynentu posłużyły jako rewitalizacja dla skarbców monarchów katolickich, pomagając w rozwoju wszystkich ich przedsięwzięć.
Jego podróże oznaczały niezbędną chwilę wytchnienia dla hiszpańskiego rządu, bez wkładu wniesionego przez Kolumba po odkryciu, nie byłoby możliwe utrzymanie całej populacji, rozwoju artystycznego i kulturalnego, które nastąpiły w ciągu następnych stu osiemdziesięciu lat..
Chociaż po serii wojen i innych wydarzeń historycznych, które wstrząsnęły Europą, Hiszpania podupadła pod względem dominacji i wpływów po Złotym Wieku, nawet dzisiaj, w XXI wieku, korzyści uzyskane po kolonizacji i odkryciu.
Oprócz złota, srebra i pereł wydobytych z nowego kontynentu istniał rodzaj bogactwa, który nadal daje Hiszpanom dywidendę, nie może to być inne niż przedmioty z amerykańskiej ziemi. Na hiszpańskim rynku dominowały kukurydza, ziemniaki, kakao, tytoń i fasola.
Odżywianie ziemniaków i kukurydzy było natychmiastowe, co stanowi duży wkład w składniki odżywcze dla całej populacji. Z kolei tytoń i kakao służyły jako aktywatory gospodarki, ciesząc się dużym zainteresowaniem elity, a zwłaszcza monarchii..
Można powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej reprezentatywnych aspektów wymiany kulturalnej, jaka miała miejsce po odkryciu Ameryki. Wewnętrzny związek między ludźmi a ich dietą jest niezwykle silny i objawia się zmianami we wzroście, rozwoju, a nawet zwyczajach..
Złoty wiek był długim okresem, w którym rozwijały się różne przejawy artystyczne. Najważniejsze cechy każdego z nurtów twórczych, które razem tworzą i identyfikują ten bardzo ważny cykl, wyjaśniono poniżej..
Złoty wiek charakteryzował się boomem gospodarczym oraz dobrą wojną i omenami rządowymi. Pokój i przepływ bogactwa na terytorium Hiszpanii sprzyjały rozwojowi wielu dyscyplin artystyczno-literackich.
Wszystkie te sprzyjające warunki pozwoliły hiszpańskiemu obywatelowi zrobić sobie przerwę w pracy i zacząć rozwijać swoje umiejętności, co sto lat temu pod rządami Maurów i napiętej gospodarce byłoby niemożliwe..
Dobre czasy dostarczyły idealnych przestrzeni dla niezrównanego rozwoju ówczesnej ludności latynoskiej, do tego stopnia, że do tej pory nie było tak szerokich i niezwykłych zapisów rozwoju sztuki jak w tamtym czasie..
Przeciętny Hiszpan, który przeżył złoty wiek, miał przestrzeń i odpowiedni czas, aby optymalnie się rozwijać, będąc na wszystkich możliwych krawędziach.
W tym okresie Hiszpania stała się kolebką rozwoju gatunków literackich i estetycznych, które stały się fundamentalną częścią literatury uniwersalnej..
Cervantes i jego Don Kichot z La Manchy Byli klejnotem w koronie literatury latynoskiej dla ludzkości, jeśli nie jest to przesadzone, gdy mówi się, że jest to najbardziej wzniosłe dzieło napisane w jakimkolwiek języku.
Znaki takie jak Calderón de la barca, Félix Lope de Vega i Francisco de Quevedo nie mogą być ignorowane. Ci konsekrowani pisarze dali poezji i teatrowi najwspanialsze dzieła, jakie do tej pory widziano w języku hiszpańskim..
Większość tematów literackich opracowanych w latach 1500 i 1600 pochodzi z bogatej kultury arabskiej i hebrajskiej, która wniosła tak duży wkład w okresie rządów Maurów na Półwyspie Iberyjskim..
Kantigi ewoluowały, aż ustąpiły miejsca kolędom i moaxajom z ich szczególnymi jarchami, które nadały wyjątkowy charakter popularnej poezji iberyjskiej. Hiszpańska tożsamość poetycka została ukształtowana przez lata po intensywnej mieszance wiedzy znalezionej na ich ziemiach.
Nie można zaprzeczyć, że bogactwo poezji hiszpańskiej wiele zawdzięcza kulturze arabskiej. Gdyby nie rytmiczny, melodyjny i rymujący wkład Maurów, hiszpański śpiew nie byłby cieniem tego, czym jest dzisiaj.
Z biegiem czasu mieszkańcy każdej okolicy wybierali to, co im najbardziej odpowiadało, będąc jednym z najpopularniejszych przejawów gesta wśród mieszkańców Hiszpanii..
Nawet dzisiaj, prawie dziewięćset lat po utrwaleniu języka hiszpańskiego, istnieją populacje, które zachowują starożytne pieśni czynów, dziedziczone z pokolenia na pokolenie wśród swoich mieszkańców, aby zachować swoje zwyczaje i historię..
Chociaż jednym z najważniejszych przejawów Złotego Wieku była literatura, sztuki plastyczne nie pozostawały daleko w tyle. Przeprowadzono bardzo znaczące i złożone prace w różnych gałęziach wyrazu artystycznego.
Podczas hiszpańskiego złotego wieku ważne zmiany zaszły również w pozostałych krajach europejskich, zwłaszcza we Włoszech. Ich zbieżność z renesansem czyni z nich bezprecedensowy dwumian kulturowy w historii rozwoju sztuki..
Tak postępowali włoscy artyści, że wielu hiszpańskich arystokratów i szlachciców prosiło o dzieła włoskich artystów do dekoracji ich domów, aktywując w ten sposób lądowe i morskie kanały handlowe, które generowały bardzo duże dochody dla żeglarzy i przewoźników. podatki.
Las Meninas, Diego Velázquez jest w malarstwie jednym z najbardziej wzniosłych przejawów, do których można się odwołać. Można go dziś zobaczyć w muzeum Prado w Madrycie, na stałej wystawie, a także resztę dzieł Velásqueza.
W Hiszpanii rzeźba nie była daleko w tyle. Tak jak Włochy miały swojego Michała Anioła, tak Hiszpan miał Damiána Forment Alabastro, któremu takie utwory jak Matka Boża Chóralna, a także Gabriel Yoly, z jego rzeźbami w drewnie, które zdobią katedrę Teruel.
Rzeźbiarz z Toledo, Felipe de Borgoña, również wywarł znaczący wpływ w tym czasie, a prace obecne w katedrze w Burgos są najbardziej reprezentatywne dla jego artystycznego występu..
Specjalizował się we wszystkich wariantach związanych z rozwojem form na powierzchniach, a rzeźbienie jest jedną z jego mocnych stron.
Wielu artystów odcisnęło swoje piętno podczas rozwoju hiszpańskiego złotego wieku. Ponieważ najwybitniejsi autorzy należeli do literatury, ich najpopularniejsze prace to:
- Stal madrycka.
- Hak Fenisy.
- Dziwne rzeczy Belisy.
- Dobry strażnik.
- Cudowny rycerz.
- Kara bez zemsty.
- Dyskretny kochanek.
- Kłamstwa Fabii.
- Gwiazda Sewilli.
- Fałszywa prawda.
- Sourceovejuna.
- Szarmancki Castrucho.
- Piękna Estera.
- Demoniczny komornik.
- Chiton z tarabillas.
- Piekielny sen.
- Sen Sądu Ostatecznego.
- Kołyska i grób.
- Wyspa Monopantos.
- Życie Buscón.
- Sen o śmierci.
- Świat wewnątrz.
- Marzenia i przemówienia.
- Oszust Sewilli i gość z kamienia.
- Skazani jako nieufni.
- Don Gil z zielonych legginsów.
- Haniebny w pałacu.Trylogia Los Pizarros.
- Przykładowe powieści..
- Don Kichot..
- Oblężenie Numancia.
- Hiszpański dzielny.
- Ołtarz cudów.
- Błogi łobuz.
- Umowa z Algierem.
- Jaskinia Salamanki.
- Wielka sułtanka.
- Pedro de Urdemalas.
Jeszcze bez komentarzy