Plik system pchania to system produkcyjny, w którym produkcja oparta jest na przewidywanym planie produkcji i gdzie informacje płyną z kierownictwa na rynek, w tym samym kierunku, w którym przepływają materiały
Dlatego jest to system planowania i kontroli produkcji, w którym produkty są przesuwane do przodu w ramach produkcji na poprzednim etapie procesu..
Obejmuje prognozowanie potrzeb w zakresie zapasów w celu zaspokojenia popytu klientów. Firmy muszą przewidzieć, które produkty kupią klienci, a także określić, ile produktów zostanie zakupionych.
Firma wyprodukuje wystarczającą ilość produktów, aby zaspokoić przewidywany popyt, a tym samym będzie w stanie wysłać te produkty do konsumenta..
W systemie push firma prognozuje popyt, przygotowuje harmonogram produkcji, a następnie zamawia dostawy, aby rozpocząć proces produkcyjny. Rezultatem jest gromadzenie się zapasów.
Został zaprojektowany tak, aby firma była zawsze gotowa do sprzedaży i dostawy do klientów. Zapasy są „wypychane” do klienta.
Indeks artykułów
Jeśli korzystasz z prognozy popytu, która obejmuje proces planowania zapotrzebowania materiałowego (MRP) w celu zapewnienia dostępności materiałów do produkcji, polegasz na strategii opartej na systemie wypychania.
Producent ustala poziom produkcji zgodnie z historycznymi wzorcami zamówień klientów. Dzięki łańcuchowi dostaw opartemu na systemie push produkty są przepychane kanałem od strony produkcji do klienta.
Środowiska produkcji typu push charakteryzują się długim czasem realizacji i / lub niepożądanymi sytuacjami związanymi z zapasami.
Charakteryzują się również przetwarzaniem dużych partii towarów na podstawie prognozowanego zapotrzebowania, a następnie przenoszeniem ich do kolejnego procesu produkcyjnego lub magazynowania..
Jest czas i miejsce do produkcji z systemem push, zwłaszcza przy wytwarzaniu złożonych, różnorodnych produktów i wymagających dużej ilości pracy w toku..
Wdrożenie systemu push wymaga, aby firma w dużym stopniu polegała na długoterminowych prognozach w celu zaspokojenia popytu konsumentów, bez nadmiernej lub niedostatecznej podaży.
Po prognozowaniu zapotrzebowania na dany okres firma odpowiednio zamawia i wysyła produkty do konsumentów.
Jednak prognoza może nie zawsze być dokładna, więc możesz skończyć z nadwyżkami zapasów, zwłaszcza gdy zmieniają się czasy dostaw..
Przy zastosowaniu strategii push produkcja firmy opiera się na przewidywanym popycie, który może nie odpowiadać faktycznemu popytowi. Taka nierównowaga może powodować nieoczekiwane luki finansowe.
Zaletą systemu push jest to, że firma zawsze będzie dość pewna, że ma wystarczającą ilość dostępnych produktów do realizacji zamówień klientów, co zapewni, że zaspokoi zapotrzebowanie klientów na produkty..
W systemie push firmy i ich sprzedawcy detaliczni mają przewagę w postaci przewidywalności w łańcuchu dostaw. To poczucie przewidywalności pozwala detalistom zaplanować z wyprzedzeniem sposób przechowywania i organizowania towarów..
W przypadku produktów o niskiej niepewności popytu sugeruje się strategię opartą na wypychaniu. Dzieje się tak, ponieważ prognoza dostarczy dobrych wskazówek, co należy produkować i przechowywać w zapasach. W przypadku produktów o dużym znaczeniu z punktu widzenia ekonomii skali sugeruje się również obniżenie kosztów.
Firmy ze stabilnych i wysoce przewidywalnych branż mają tendencję do rozwijania się dzięki tej strategii bardziej niż firmy z mniej stabilnych i mniej przewidywalnych branż..
Wadą systemu push jest to, że prognozy są często niedokładne, ponieważ sprzedaż może być nieprzewidywalna i zmieniać się z roku na rok. Może to prowadzić do niedostatecznej lub nadmiernej podaży.
Niedocenianie popytu na produkty i brak szybkiej reakcji może spowodować utratę interesów i zniechęcić klientów.
Łańcuch dostaw oparty na wypychaniu potrzebuje więcej czasu, aby zareagować na zmiany popytu. Może to spowodować nadmiar zapasów, wąskie gardła i opóźnienia, niedopuszczalny poziom usług i starzenie się produktów..
Innym problemem związanym z systemami wypychania jest to, że zbyt wiele produktów może pozostać w magazynie..
Zwiększa to koszty firmy związane z przechowywaniem tych towarów. Ponadto istnieje możliwość, że te produkty będą musiały zostać zutylizowane..
Przykładem systemu wypychania jest system planowania zapotrzebowań materiałowych (MRP). MRP łączy obliczenia zarówno dla planowania finansowego, jak i operacyjnego i logistycznego.
Jest to komputerowy system informacyjny, który kontroluje zarówno programowanie, jak i wydawane polecenia. Jego celem jest zapewnienie dostępności surowców i materiałów niezbędnych do produkcji, gdy są potrzebne..
Klasyczny system kolby to kolejny system push. W tym systemie nie ma ograniczeń co do ilości zadań wykonywanych w systemie. Dzieje się tak, ponieważ niezrealizowane zamówienia mogą zwiększyć zapasy poza poziom podstawowy..
W systemie push producent szacuje zapotrzebowanie na zapasowe pasy bezpieczeństwa. Następnie stwórz plan wykonania tych pasów przez pewien okres czasu.
Gdy pasy zaczną zjeżdżać z linii produkcyjnej, są one pakowane w pudełka (100 pasów w pudełku) i wysyłane do dystrybutorów w kolejności według priorytetu, gdzie spodziewano się największego popytu..
Dealerzy ci wysyłają pasy do dealerów samochodowych, którzy mają je już na stanie, tak więc gdy klient zamawia zamienny pas bezpieczeństwa, może on zostać dostarczony w krótkim czasie i klient jest zadowolony..
Problem z tym systemem polega na tym, że tworzy on zapasy w całym systemie - u producenta, u dealera i u dealera samochodowego. Może to powodować problemy.
Załóżmy na przykład, że wykryto usterkę w pasach bezpieczeństwa, co czyni je niebezpiecznymi. Wszystko należałoby wyrzucić, a pasy bezpieczeństwa przechowywane we wszystkich punktach systemu musiałyby zostać usunięte.
Lepiej mieć jak najmniej zapasów w systemie, ale nadal dbać o zadowolenie klientów.
Jeszcze bez komentarzy