Tales z Miletu (623-540 pne) był wielkim greckim filozofem i myślicielem, który również zajmował się matematyką, geometrią, astronomią i fizyką. Uważany jest za pierwszego filozofa w historii. Do jego najważniejszych przyczyn należą narodziny filozofii jako racjonalnego myślenia lub zasady podobieństwa..
Niewiele wiadomo na pewno o tym starożytnym greckim filozofie. Nie znaleziono żadnych prac jego autorstwa, a to, co zostało wokół niego zbudowane, zostało zrobione przez innych autorów, którzy żyli długo po nim.
Thales urodził się w Milecie, na zachodnim wybrzeżu Azji Mniejszej, na terenie dzisiejszej Anatolii w Turcji..
Milet był grecką kolonią strategicznie położoną w połowie drogi między dwoma najważniejszymi kulturowymi i gospodarczymi centrami starożytności (Persją i Egiptem), co uczyniło z niej ważny punkt wymiany handlowej i wiedzy między dalekim Wschodem a kwitnącym Zachodem.
Jest możliwe, że Tales miał fenickie pochodzenie, biorąc pod uwagę, że handel między Jończykami i Fenicjanami był bardzo aktywny w jego czasach. Uważa się, że mógł udać się do Egiptu, aby otrzymać nauki geometrii, astronomii i matematyki od mieszkających tam kapłanów.
Indeks artykułów
Istnieje wielka niepewność co do prawdziwego pochodzenia Talesa z Miletu. Są tacy, którzy mówią, że filozof miał fenickie pochodzenie.
Są jednak i tacy, którzy bez wahania bronią tego, że mędrzec był obywatelem Miletu. Twierdzą też, że należał do rodziny szlacheckiej, ale to też nie zostało potwierdzone..
Mówi się, że na poziomie osobistym Thales ożenił się w pewnym momencie swojego życia i spłodził spadkobiercę. Co więcej, mówi się, że nigdy nie miał własnych dzieci, ale adoptował syna od swojego brata.
Choć informacje te nie zostały w całości potwierdzone, wiadomo z całą pewnością, że filozof podróżował do krajów najbliższych Miletu, aby wymienić wiedzę i poszerzyć w ten sposób swoje poglądy..
Według Diogenesa Laertiusa, Tales z Miletu zmarł w 543 rpne, uczęszczając na igrzyska olimpijskie..
Arystoteles określił Talesa z Miletu jako pioniera w proponowaniu określonego pierwiastka jako twórczego elementu materii. Innymi słowy, poruszył kwestię ostatecznej natury świata, pojmując rzeczy jako zmieniające się formy pierwszego i jedynego elementu: wody..
Wśród podstaw, które doprowadziły go do takiego wniosku, są następujące:
- Wszystkie istoty pojawiają się w jednym z trzech stanów wody, czy to w stanie stałym, ciekłym czy gazowym. Możliwość przekształcenia wody w parę lub lód i powrotu do stanu ciekłego.
- We wszechświecie wszystko jest ruchem. Woda jest aktywna, płynie, unosi się i opada.
- Wszystkie żywe stworzenia wymagają wody.
- Nasienie, które rodzi życie, jest płynne, jak woda.
- Po deszczach z wilgoci wyłaniają się żaby i robaki.
- W deltach ziemia wydaje się wyrastać z wody.
- Gdy tylko wody Nilu cofną się, wszystko zmienia kolor na zielony.
Takie podejście doprowadziłoby Talesa do bycia jednym z ówczesnych filozofów, który przekroczył swoją myśl, pomijając te wyjaśnienia oparte na mitologii, które charakteryzowały się w tamtym czasie, zamieniając je w teorie znacznie bardziej związane z ludzkim rozumem..
Tales odrzucił heterogeniczność między przyczyną a skutkiem, to znaczy, jeśli rzeczywistość ma charakter fizyczny, jej przyczyna również miałaby charakter fizyczny..
W wyniku wymiany wiedzy, której doświadczył, Tales dokonał zmiany i ustąpił miejsca narodzinom racjonalnej filozofii. Jest to jeden z wkładów, które niewątpliwie uwidoczniły jego znaczenie.
Pomimo wielkiego wkładu, filozofii i osiągnięć Thales de Mileto nie pozostawił żadnych pisemnych dowodów swojej pracy. Wszystkie znane o nim informacje oparte są na pismach Arystotelesa, a zwłaszcza jego pracy pt Metafizyka.
Wśród jego uczniów był Anaksymander, który wraz z Anaksymenesem utworzył znaną Szkołę Jońską.
W ten sposób Tales stał się przedstawicielem grupy siedmiu mędrców Grecji, dzięki swojemu rozwojowi w praktyce filozoficznej.
Dzięki obserwacjom astronomicznym Thales był w stanie przewidzieć duże zbiory oliwek, które uczyniły go bardzo bogatym, ponieważ był w stanie wykonać wiele tłoczni do produkcji oliwy.
Dzięki tym przepowiedniom Tales miał na celu zademonstrowanie Grekom korzystnych praktycznych aspektów filozofii.
Systematycznie mierząc wszystko wokół siebie, starał się łamać zwyczaje i kwestionować ówczesne hegemoniczne opinie, oparte głównie na mitologii..
Chociaż było kilku greckich filozofów, którzy wnieśli ważny wkład w fizykę, niektórzy z pierwszych pochodzili z miasta Milet, poczynając od idei Talesa..
Thales odrzucił mitologiczne wyjaśnienia zjawisk natury. Na przykład postulował, że płaski ląd leży w oceanie, a trzęsienia ziemi są spowodowane zakłóceniami w wodach.
Co więcej, Thales był jedną z pierwszych osób, które zdefiniowały ogólne zasady nauki, ustanawiając hipotezy.
Thales kwestionuje teogoniczną, kosmogoniczną i olimpijską tradycję tamtych czasów, powodując wielki skok od teogonii - o charakterze mitologicznym - do teologii - o charakterze racjonalnym - nie zaprzeczając boskości, ale poddając ją krytycznej debacie. Właśnie w tym momencie można dyskutować o narodzinach teologii.
Wraz z Anaksymandrem i Anaksymenesem, jego uczniami, Tales jest uważany za jednego z ojców Szkoły Jońskiej.
Byli również znani jako „fizycy”, ponieważ skupiali się w swoich badaniach na określeniu, co „arché "lub"arche" (słowo ukute dawno później przez Arystotelesa), czyli ostateczna zasada, natura i pochodzenie wszystkich rzeczy.
Szukałem czegoś uniwersalnego i obecnego we wszystkim. Wschód ”arché"Lub"arche„Byłoby ni mniej ni więcej jak woda, niepodzielna jednostka.
Uważano go za elementarną zasadę konstytuującą bycie ograniczeniem, środkiem transportu i jego zdolnością do przekształcania swojego stanu i formy; za to, że jest płynny, zdolny do zajmowania szczelin, subtelny i jednocześnie gwałtowny; zmienić, ale także osiedlić się, pozostać i tworzyć życie.
Według Thalesa na początku wszystko było wodą. To „boskość”, rozumiana nie jako określona czy ograniczona tożsamość, ale raczej jako warunek, charakter, „istota”.
Thalesowi przypisuje się koncepcję „Panta plere theon", Co oznacza" wszystko jest pełne boskości ", w dużo szerszym ujęciu niż obecne (jednego boga).
Pojęcie to można by wyjaśnić w ten sposób: ponieważ boskość istnieje - rozumiana jako coś zrozumiałego, wiecznego i koniecznego - można wtedy mówić o całości.
Dla Talesa to, co jest zasadą, już przez sam fakt bycia pierwszym, czyni je boskimi. Twierdzi więc, że wszystko jest boskie lub że „wszystko jest pełne bogów”, ale nie w rozumieniu wielu fizycznych bytów, ale jako zasada, która wita całą naturę i jest częścią jej witalnej dynamiki..
Powiedziano już, że Tales przywiązywał wielką wagę do badania gwiazd; badali przesilenia i równonoce oraz przewidzieli i wyjaśnili zaćmienia słońca i księżyca.
Ponadto, dzięki swoim obliczeniom i obserwacjom, uznał księżyc 700 razy mniejszy od Słońca i obliczył dokładną liczbę dni w roku..
W tym czasie astronomia miała zasadnicze znaczenie dla nawigatorów, którzy w swoich podróżach kierowali się konstelacją Wielkiej Niedźwiedzicy..
Tales z Miletu przyciągnął uwagę marynarzy, sugerując podążanie za Ursa Minor, która, będąc mniejsza, może dać większą precyzję.
Dzięki obserwacji i obliczeniom Tales wprowadził zasadę związku podobieństwa między obiektami, wyjaśnioną w jego pierwszym twierdzeniu. Pozwoliło to na znacznie szybsze postępy w matematyce i geometrii..
W ten sposób ustalił kryteria podobieństwa w trójkątach, kątach i bokach, które dały początek jego twierdzeniom. Poprzez związek podobieństwa między prostokątnymi trójkątami i obserwując długość cieni wytwarzanych przez słońce, Thales był w stanie obliczyć wysokość obiektów.
Jego najbardziej trafnym praktycznym przypadkiem było obliczenie wielkości piramid w Egipcie: mierząc kijem w porze dnia, kiedy cień jest rzutowany prostopadle do podstawy twarzy, od której mierzył, dodał połowę długości jednego twarzy, uzyskując w ten sposób całkowitą długość.
Jako pierwszy, który zademonstrował swoje teorie poprzez logiczne rozumowanie, jest uważany za pierwszego matematyka w historii. Twierdzenie Talesa ma fundamentalne znaczenie dla współczesnej geometrii. Najważniejsze z nich to:
Ciągłe badania, obserwacje i dedukcje pozwoliły Thalesowi wyciągnąć inne rozumowania, tak precyzyjne, że pozostają one dziś solidne:
Tales z Miletu jest uważany za jednego z Siedmiu Mędrców starożytnej Grecji, grupy z VII i początku VI wieku pne. C. składa się z filozofów, mężów stanu i ustawodawców, którzy w następnych stuleciach zasłynęli ze swej mądrości.
W dobrze prosperującym greckim mieście portowym Milecie, jego rodzinnym mieście, panowało powszechne przekonanie, że wydarzenia natury i człowieka były planowane i kontrolowane przez bogów Olimpu, wielkiej rodziny bogów i bogiń..
Co więcej, te wszechmocne nadprzyrodzone istoty kontrolowały losy człowieka i chociaż obywatele mogli żebrać i składać ofiary, bogowie byli nadludzcy i często mściwi..
Mimo to świat wydawał się przestrzegać określonego porządku i wszystko działało zgodnie z wolą tych bóstw. Następnie Tales zaczyna rozważać naturę rzeczy na świecie, ich działanie i przyczyny oraz kwestionować prawdziwą moc tych bogów do kontrolowania wszechświata..
Jednak to kwestionowanie i refleksja nie jest wytworem mistycyzmu lub ekscentryczności, ale umysłem człowieka, który szuka praktycznych odpowiedzi..
Otóż, zgodnie z szerokim pojęciem terminu filozofia, jest to: miłość, badanie lub poszukiwanie mądrości, czyli wiedza o rzeczach i ich przyczynach, czy to teoretycznych, czy praktycznych..
Z tego powodu wielu uważa historycznie Talesa z Miletu za źródło tej dyscypliny.
Filozoficzna część pracy Talesa związana jest z jego teorią świata fizycznego; to znaczy jego doktryna o zasadzie, która wytwarza rzeczy i sprawia, że się rozwijają.
W ten sposób oznaczało to wprowadzenie do czegoś naprawdę nowego w odniesieniu do nauki wschodniej i starożytnej kosmogonii..
Po pierwsze, oznaczało to zmianę ducha śledztwa. Idea trwałego fundamentu i materii, która jest źródłem stawania się, była już implicite obecna w kosmogonii.
Jednak Thales podaje precyzyjną definicję: jest coś, co jest pierwotną zasadą tworzenia wszystkiego innego. Dla tego myśliciela ta `` natura '' (physis) lub zasadą jest woda.
Jest to żywioł lub niezniszczalna materia wszystkich rzeczy, która istnieje bez zmian pod wpływem różnorodności i zmian jakości, które na nią wpływają. Wtedy wszystko inne wraca do tego z powodu korupcji.
Tak więc, zamiast wyjaśniać różnorodność rzeczywistości poprzez antropomorficzne reprezentacje i łączyć ją z tajemniczymi siłami, Thales oferuje jako podstawę i zasadę rzeczywistość w doświadczeniu..
Z drugiej strony, jego metoda też jest inna. Kosmogoniczna legenda była narracją; podczas gdy Thales starał się podać powody.
Z tego powodu Arystoteles określił swoją metodę jako indukcyjną: z faktów podanych w odczuciu podnosi ją do zdania uniwersalnego. Tak więc, na podstawie swoich obserwacji zobaczył, że wiele rzeczy pochodziło z przemiany wody, a następnie powróciło do wody.
Więc rozszerzył wyniki tej obserwacji, przez dość śmiałą analogię, na wszystkie rzeczy.
Thales w to wierzył arche (zasada, podstawowa rzeczywistość) istotna ze wszystkich rzeczy była woda. Arche oznacza zarówno punkt początkowy, jak i początek i przyczynę źródłową.
Zatem woda jest początkiem wszystkiego, łącznie ze wszystkimi rzeczami pozawodnymi, które istnieją lub kiedykolwiek istniały. Ale Thales wyszedł poza zwykłe przedstawienie tego rodzaju naukowego wyjaśnienia. Woda wydaje się być źródłem wszelkiego życia i jest w ciągłym ruchu. A to, co jest w ruchu lub powoduje ruch, jest również powszechnie rozumiane jako żywe lub posiadające duszę (psychikę).
Tak więc jest powiedziane, że Tales uważał, że wszystkie rzeczy są zrobione z wody, są żywe i mają duszę. Rozważał skutki magnetyzmu i elektryczności statycznej, które wprawiają rzeczy w ruch, aby pokazać, że mają duszę (a więc mają życie).
Thales uważał, że wszystko jest pełne bogów. Zrozumiano, że boskość była arche wszystkiego, zwłaszcza przyczyna życia.
Jeśli woda jest arche, wtedy woda jest boska. Zgodnie z tym wszystkie rzeczy miały życie i niczego nie można było nazwać nieożywionymi..
Co więcej, inną implikacją powyższego jest to, że wszystko, co ostatecznie jest boskie na świecie, a nawet jednoczy go, nie może emanować z Chaosu, jak sugeruje pojęcie bóstw Homera i Hezjoda..
W ten sposób wyjaśnienie wszechświata lub kosmosu jest jednocześnie wyjaśnieniem życia i boskości..
Krótko mówiąc, części znanego świata, fizyczne i święte - nie zostały podzielone na różne przedziały, ale można je było zrozumieć razem w swego rodzaju jedności..
Jeszcze bez komentarzy