Plik Telegraf Składał się z urządzenia, które przesyłało zakodowane wiadomości za pomocą sygnałów elektrycznych. Aby to zrobić, użył komunikacji radiowej lub linii przewodowych. To urządzenie jest uważane za pierwszy środek komunikacji elektrycznej i jego użycie było bardzo ważne podczas wojennych konfrontacji..
Dla niektórych wybitnych autorów, takich jak Alexandre Théophile Vandermonde (1735-1796), wynalazek telegrafu symbolizował demokratyzującą rewolucję. Koncepcja ta wynikała z faktu, że urządzenie mogło komunikować się z wieloma osobami na duże odległości, co pozwalało każdemu wyrazić swoje życzenia i opinie..
Jednak znany socjolog Armand Mattelart (1936) zaprzeczył tej koncepcji. Autor stwierdził, że telegraf nie miał prawdziwie demokratyzującego podejścia, ponieważ generalnie wykorzystywał zaszyfrowany kod. Ponadto państwo odmówiło obywatelom otwartego i bezpłatnego korzystania z urządzenia w celu zachowania bezpieczeństwa wewnętrznego..
Od 1985 r. Telegraf zaczął tracić na znaczeniu jako środek komunikacji. Wynikało to z faktu, że w tym okresie wprowadzono usługi krótkich wiadomości. Ponadto ostatecznie wprowadzono korzystanie z poczty elektronicznej i telefonii komórkowej. Spowodowało to zamknięcie usług telegraficznych takich firm jak Western Union..
Mimo to telegraf wyróżniał się jako forma komunikacji przez ponad sto lat (od końca XVIII do końca XX wieku) i przyczynił się do późniejszego rozwoju łączności bezprzewodowej. Ostatnią firmą świadczącą usługi telegraficzne była indyjska firma Bharat Sanchar Nigam Limited, która zamknęła ten produkt w 2013 roku.
Indeks artykułów
Od zarania ludzkości człowiek musiał szybko komunikować się na odległość, aby zapobiec atakom lub poznać konsekwencje i rozwój bitew.
Wcześniej dostępne medium składało się tylko ze światła i dźwięku, które można było odbierać jedynie słuchowo i wzrokowo. Dlatego też społeczeństwa używały ognia w nocy i dymu w ciągu dnia, aby wysłać wiadomość..
W konsekwencji przekazane informacje były bardzo krótkie. Pozwalano tylko potwierdzać zdarzenia, więc nie można było zakomunikować okoliczności, w których dane wydarzenie się rozwinęło.
Na przykład w tragedii Agamemnon (458 pne) napisane przez Ajschylosa, jest opowiadane, jak żona zdobywcy dowiedziała się o upadku Troi tej samej nocy dzięki ognisku rozpalonemu przez podróżnika przez kilka gór, aż dotarł do pałacu, w którym mieszkała kobieta.
W 1753 roku opublikowano pierwszą propozycję czegoś, co mógłby być telegrafem elektrycznym. Ten artykuł został opublikowany przez magazyn Scots i wyjaśnił, w jaki sposób zestaw wątków rozciągniętych poziomo między dwoma miejscami można wykorzystać do przekazania wiadomości. Ten post został po prostu podpisany jako C.M.
Później, George Louis Lesage zaproponował w 1774 roku plan podobny do planu C.M. Jednak nici musiały być pod ziemią, więc autorka ustaliła, że trzeba je włożyć do ceramicznej rurki z podziałami na każdą z nici; pozwoliłoby to uniknąć wpływu elektryczności atmosferycznej.
Dwa lata później Charles Agustín de Coulomb wynalazł równowagę skrętną. Eksperyment ten umożliwił dokładne zmierzenie siły ładunków elektrycznych, udowadniając, że siła ta była proporcjonalna do poszczególnych ładunków, natomiast odwrotnie proporcjonalna do odległości, jaka je dzieliła..
Dzięki tej zasadzie w 1787 roku Lomond zaproponował system wykorzystujący pojedynczą nitkę, w której litery były identyfikowane na podstawie przemieszczenia wywołanego przez różne siły elektryczne, które zostały wysłane.
Następnie inne osobistości, takie jak Luigi Galvani i dr Francisco Salvá, zaproponowały telegrafy oparte na elektryczności statycznej, jednak wszystkie te modele nadal miały wadę wpływu atmosferycznego..
Rewolucja we Francji miała znaczący wpływ na powstanie regularnej telegrafii. Wynikało to z faktu, że Francuzi nie mogli koordynować swoich sił sojuszniczych z powodu braku komunikacji między nimi..
W rezultacie w 1790 roku Claude Chappe wraz z braćmi zaczął projektować system komunikacji, który odpowiadałby potrzebom narodu francuskiego. Do tego czasu podejmowano już próby telegrafów elektrycznych, jednak Chappe zdecydował się na telegrafię optyczną.
Ta telegrafia wykorzystywała okulary szpiegowskie do wysyłania zaszyfrowanych wiadomości. Obrazy wytwarzane przez lunety mogą być widoczne z maksymalnej odległości dwunastu kilometrów.
W 1830 r. Uruchomiono pierwszą publiczną linię kolejową, która łączyła Manchester z Liverpoolem. Jego wpływ na komunikację był rewolucyjny, ponieważ pozwalał ludziom podróżować w tym samym czasie, w którym dotarcie informacji przez telegraf optyczny..
Z tego powodu niezbędne stało się uzyskanie wydajniejszego telegrafu, który umożliwiałby również regulowanie ruchu kolejowego i powiadamianie o przyjeździe pociągów. To nowe zjawisko zainspirowało Barona Schillinga do wprowadzenia pięciu igieł w celu przepuszczania prądu elektrycznego przez namagnesowaną igłę..
Telegraf Schillinga był krokiem naprzód w rozwoju tego aparatu. Następnie wyprodukowano serię telegrafów igłowych zaprojektowanych przez wybitnych wynalazców, takich jak William Fothergill Cooke..
Poniżej znajduje się krótka chronologia rozwoju telegrafu:
Jak wspomniano w poprzednich akapitach, Schilling był jednym z prekursorów w rozwoju telegrafu. W 1832 roku zbudował telegraf elektromagnetyczny, który składał się z tablicy szesnastu czarno-białych klawiszy, które wysyłały serię znaków.
Z drugiej strony urządzenie odbiorcze składało się z sześciu igieł, których zmiana kierunku dekodowała znaki.
W 1833 roku tym dwóm naukowcom i przyjaciołom udało się zainstalować jedną z pierwszych linii telegraficznych na dachach miasta Getynga (Niemcy). Linia ta miała długość 1200 metrów i pozwoliła na połączenie obserwatorium astronomicznego z uniwersytetem w mieście.
W 1836 roku naukowiec David Alter zbudował pierwszy telegraf elektryczny na kontynencie amerykańskim; Nazywano to Elderton.
Chociaż wynalazca potwierdził jego działanie na oczach wielu świadków, telegraf ten nigdy nie mógł stać się praktycznym urządzeniem. Dlatego został przyćmiony przez telegraf Morse'a, który pojawił się tego samego dnia..
W 1836 roku Samuel Morse wykonał bardzo mocne, ale proste urządzenie: był to ołówek, który rysował w linii prostej, gdy nie miał przepływu elektrycznego. Z drugiej strony, gdy był prąd elektryczny, ołówek - podłączony do wahadła - tworzył linię.
Po pewnych dostosowaniach Morse był w stanie stworzyć słynny kod, który nosi jego imię, z pomocą mechanika Alfreda Vaila. Kod Morse'a to system binarny, który tworzy znaki za pomocą trzech symboli: spacji, kropki i myślnika..
W 1856 roku Hughes zbudował system drukowania telegraficznego. To urządzenie składało się z 28-klawiszowej klawiatury (z pewnymi podobieństwami do klawiatury maszyny do pisania), gdzie każde naciśnięcie odpowiadało wysłaniu sygnału, który pozwolił kółku wydrukować odpowiedni znak.
Hughes nie był w stanie skomercjalizować wynalazku w swoim kraju, ponieważ Morse uzyskał patent na swój telegraf. Jednak udało mu się sprzedać pomysł Carlosowi Luisowi Napoleonowi Bonaparte (znanemu jako Napoleon III).
To urządzenie miało tę szczególną cechę, że przewyższało wynalazek Samuela Morse'a pod względem szybkości, ponieważ transmitowało do sześćdziesięciu słów na minutę, podczas gdy Morse'a tylko dwadzieścia pięć.
XIX wieku telegraf rozprzestrzenił się na większość Europy i Ameryki Północnej. Jednak użycie łodzi podwodnych nie zostało jeszcze dopracowane, co zostało przerwane, gdy dotarły do brzegów oceanu..
Następnie udany kabel został ułożony w poprzek Cieśniny Calais. To skłoniło naukowców do zbudowania sieci podmorskich linii łączących Afrykę z Europą, wraz z pośrednim zestawem wysp..
Telegraf był urządzeniem, które wykorzystywało impulsy elektryczne do wysyłania zakodowanych wiadomości przez kabel do odbiornika, który dekodował wiadomość.
Telegraf nie mógł przesyłać innych danych ani głosów; wykorzystywał tylko zakodowane impulsy do wysyłania treści. Najbardziej znanym systemem kodowania używanym przez telegrafy był ten zaprojektowany przez Samuela Morse'a.
Ogólnie telegrafy Morse'a miały dźwignię, która łączyła dwa stosy umieszczone w niewielkiej odległości.
Podobnie punkt podparcia wspomnianej dźwigni był połączony z linią, która przewodziła pulsacje. Po krótkim naciśnięciu dźwigni prąd z akumulatorów wyznaczył punkt; Z drugiej strony, jeśli ciśnienie było dłuższe, zaznaczano linię.
Jeszcze bez komentarzy