Plik teoria katastrofizmu Jest to podejście, które wyjaśnia powstawanie powierzchni planety Ziemia w następstwie serii katastrof. Są to nagłe, gwałtowne i zakrojone na dużą skalę wydarzenia, takie jak powodzie planetarne, masowe erupcje wulkanów i uderzenia meteorytów..
Głównym obrońcą tej teorii był na początku XIX wieku Francuz Georges Cuvier. Celem było zaproponowanie teorii, która pasowałaby do Biblii, a konkretnie do Księgi Rodzaju i do wydarzeń takich jak Powszechny Potop..
Teoria katastroficzna była przeciwna teorii gradualistycznej, która wskazywała, że Ziemia powstawała w wyniku powolnych procesów, generujących niezauważalne zmiany, które w czasach geologicznych miały ogromny wpływ. Na przykład erozja góry lub tworzenie się doliny w wyniku stopniowego działania spływających wód.
Wreszcie geolodzy skłonili się bardziej w stronę gradualizmu, szczególnie po propozycjach angielskiego przyrodnika Lyella (1832), który argumentował, że w przeszłości te same procesy, które obserwujemy dzisiaj, takie jak erozja i inne.
Chociaż teoria katastroficzna została porzucona, dziś geolodzy przyznają, że podczas formowania się Ziemi mogły wystąpić pewne katastrofalne procesy. Na przykład uderzenia dużych meteorytów i masowe erupcje wulkanów.
Indeks artykułów
Teoria katastrofizmu miała być zgodna z relacją biblijną i interpretacjami jej chronologii, jak zaproponował w tym czasie anglikański arcybiskup James Ussher (1650). Zaproponowano, że Ziemia została stworzona w roku 4004 pne, dlatego miała mniej niż 6000 lat w tym czasie.
Następnie wiek planety skorygowano do 666 milionów lat, co nadal pozostawiło niewiele miejsca na wyjaśnienie wszystkich powiązanych zjawisk. W tym stosunkowo krótkim czasie musiały powstać wielkie góry, doliny, równiny, rzeki i jeziora..
Z drugiej strony pojawił się skomplikowany problem skamieniałości (skamieniałych szczątków starożytnych zwierząt i roślin), ponieważ dużą liczbę odkryto w XVIII i na początku XIX wieku. Zaczęły pojawiać się oznaki istnienia różnego rodzaju wymarłych zwierząt.
To rodziło problem w świetle teorii kreacjonizmu: dlaczego Bóg miałby tworzyć całe fauny, a następnie sprawiać, by znikały??
W jaki sposób doliny, oceany, wielkie góry powstały w młodym wieku przypisanym Ziemi? Jak wytłumaczyć skamieniałości, które wskazywały na istnienie różnorodnej fauny i flory, które zmieniły się w tym okresie?
Jedynym sposobem wyjaśnienia zmian, o których świadczą zapisy geologiczne i kopalne, było to, że Ziemia podlegała okresowym katastrofom. Dlatego te zjawiska spowodowały drastyczne zmiany w stosunkowo krótkim czasie, co zbiegło się z biblijnym opisem potopu powszechnego..
Jeśli chodzi o skamieniałości, teoria katastroficzna dobrze pasowała do idei kreacjonistów, zgodnie z którą Bóg stworzył zwierzęta i rośliny, potem zgasiły je katastrofy, a Bóg stworzył nowe, aby je zastąpić. Zostało to nazwane teorią kolejnych kreacji przez Amerykanina Louisa Agassiza.
Na przykład wielkie powodzie planetarne, takie jak Powszechna Powódź, pokryły Ziemię, zmyły osad i zniszczyły góry. W ten sposób nadali kształt planecie, podczas gdy zwierzęta i rośliny zostały pogrzebane, tworząc skamieniałości.
Ta teoria była początkowo wspierana przez znanych przyrodników, biologów i geologów, takich jak Charles Bonnet (1769) i Jean-André de Luc (1779). Ale jego największym przedstawicielem był francuski przyrodnik Georges Cuvier ze swoją pracą Dyskurs o obrotach powierzchni globu (1812).
Problem polegał na tym, że teoria katastrofizmu nie przekonała wielu geologów, ponieważ zaobserwowali, że procesy, które zachodziły w tym czasie na Ziemi, nie były katastrofami, a procesami stopniowymi..
Zobaczyli, że powolna erozja zmieniła kształt terenu lub sposób, w jaki rzeki tworzyły doliny i równiny. Biorąc to pod uwagę, Lyell w 1832 roku zaproponował teorię zwaną aktualizalizmem, która ostatecznie została zaakceptowana.
Wskazuje to, że przeszłe zjawiska geologiczne były generowane przez te same procesy, które zachodzą dzisiaj. Innymi słowy, to procesy takie jak erozja i powolne ruchy kontynentów kształtują planetę, a nie katastrofy..
W 1980 roku Luis Álvarez i współpracownicy zaproponowali teorię dotyczącą uderzenia dużego meteorytu jako przyczyny masowego wymierania dinozaurów. Z drugiej strony, inne poważne katastrofy zostały zidentyfikowane jako przyczyna masowego wymierania gatunków.
Na przykład masowe erupcje wulkanów jako przyczyna wymarcia permu 250 milionów lat temu. Biorąc to pod uwagę, dzisiejsi paleontolodzy i geolodzy biorą pod uwagę katastrofy, aby wyjaśnić zapis geologiczny i masowe wymierania..
Przyjmuje się, że normalnym wydarzeniem geologicznym rządzi aktualizm, ale ewentualne katastroficzne zjawiska wpływają również na.
Katastrofaliści zakładają, że Ziemia ma stosunkowo niedawny wiek, początkowo określony na nie więcej niż 6000 lat. Później, w miarę postępu badań geologicznych, oszacowano ją na około 600 milionów lat.
Z tego powodu konieczne było wyjaśnienie zmian jego kształtu za pomocą szybkich procesów, dostosowanych do rozważanego stosunkowo krótkiego czasu..
Dla pierwotnych katastrofistów gatunki były tworzone przez Boga w kolejnych etapach, w zależności od okresów katastrof. Nastąpiła katastrofa, w wyniku której stworzone gatunki wyginęły pozostawiając skamieniałości, a miejsce zajęły nowe gatunki.
Obserwowane dziś zjawiska geologiczne nie wystarczają do wyjaśnienia nieciągłości zapisu kopalnego. Procesy takie jak erozja lub przepływ rzeki nie mogły wyjaśnić, jak duże masy gatunków zniknęły w stosunkowo krótkim czasie.
Wyjaśnienie tego, co obserwuje się w warstwach geologicznych Ziemi, a zwłaszcza skamieniałości pojawiających się okresowo, wymagało wystąpienia nagłych zmian. Dlatego musiały nastąpić nagłe, gwałtowne i zakrojone na szeroką skalę wydarzenia, czyli katastroficzne..
Dla katastrofistów orogeneza (formowanie się gór) oraz podnoszenie się i opadanie poziomu morza następowało niemal natychmiast..
Katastrofizm przyjmuje, że między jedną a drugą katastrofą zachodzą powolne i stopniowe procesy, które pomagają ukształtować Ziemię. Jednak priorytetowo traktują katastrofy jako przyczyny pierwotne.
Pierwszy argument przeciwko katastrofizmowi wyszedł z prawidłowego datowania wieku Ziemi, który jest znacznie wyższy niż 6000 lub 600 milionów lat, o których mowa na początku. W rzeczywistości Ziemia uformowała się około 5000 milionów lat temu, w okresie, który umożliwił stopniowym procesom osiągnięcie wielkich zmian geologicznych.
Akceptacja teorii ewolucji przez świat naukowy pozostawiła bez podstaw teorię kreacjonistyczną, na której opierał się katastrofizm. Obecny gatunek wyewoluował z innych, które wymarły, nie były nowymi stworzeniami.
Nauka dowiodła, że istnieją zjawiska, których rozwój zajmuje dużo czasu, takie jak skamieniałość i orogeneza. Fosylizacja szczątków zwierzęcych nie zachodzi gwałtownie, trwa miliony lat, w których powoli odkładają się warstwy osadów.
Podobnie formowanie się gór, dolin i innych cech geograficznych następuje w stopniowych procesach na przestrzeni milionów lat. Istnieją nawet katastroficzne wydarzenia, które mają swoje źródło w stopniowych wydarzeniach, takich jak wulkanizm i trzęsienia ziemi z tektoniką płyt..
Dlatego erupcje wulkanów są gwałtowne, podobnie jak trzęsienia ziemi, i występują w krótkim czasie. Ale są one spowodowane przez miliony lat akumulacji energii w stopniowych procesach..
Jeszcze bez komentarzy