Kiedy cierpimy z powodu utraty ukochanej osoby, pogrążamy się w wielkim smutek i nie ma żadnej możliwej pociechy. Jeśli jesteś psychologiem, będziesz o tym wiedział terapia żałoby jest to jedna z najtrudniejszych sytuacji. Jeśli wręcz przeciwnie, to Ty musisz iść na terapię, możesz mieć tysiące wątpliwości, czy psycholog będzie w stanie Ci pomóc i jak to zrobi..
Odpowiedź brzmi tak. Psycholog może pomóc ci przejść przez żal, jak będzie zależeć od kilku czynników. Na przykład z chwila żałoby gdzie jest osoba. To może zaprzeczyć rzeczywistości, skup się na innych zadaniach i unikaj myślenia o tym.
Są to techniki ochrony, które są normalne w programie Pierwszy etap. A jednak są szkodliwe, jeśli zostaniemy zastały w nich i używamy ich jako mechanizmu oporu, który powstrzymuje psychologię przed zmuszeniem nas do zmiany.
Ta akceptacja wykracza poza racjonalność. Nie chodzi tylko o to, by wiedzieć, że ta osoba odeszła, ale też zaakceptować to emocjonalnie. Nazywa się to „wołaniem do niego”. Dlatego ważne jest, aby to wykonać pewne rytuały jak pogrzeb lub list pożegnalny. Ważne jest również, aby mówić o stracie, nie bagatelizując jej. Wszystkie te działania mogą być bardzo korzystne dla zaakceptuj tę stratę.
Kiedy już to zaakceptowaliśmy, powinniśmy pracować z tym bólem. Nie oznacza to, że należy go unikać. w rzeczywistości, unikać bólu może podtrzymywać żałobę.
Faza akceptacji może być jedną z najtrudniejszych do przepracowania w terapii. Pacjent może nie rozumieć potrzeby usunięcia tego cierpienie. Możesz mieć wrażenie, że opuszczając konsultację, czujesz się gorzej niż w momencie wejścia.
Musisz znaleźć złoty środek Między unikaniem bólu a wygrzewaniem się w nim. Aby to zrobić, musisz zidentyfikować dobre wspomnienia, które pozostawiła osoba, i skupić się na nich.
Następnie musisz popracować nad przystosowanie się do medium bez tej osoby. Może pomóc osobie w zdobyciu nowej roli lub nawet umiejętności, których nie miała. Można też spróbować znaleźć rozwiązanie praktycznych problemów wynikających ze straty, np. Ekonomicznych..
Należy znaleźć miejsce dla zmarłej osoby, które pozwoli jej zapamiętać, ale nadal będzie żyć. Musisz pracować ze zniekształceniami typu „im więcej cierpisz, tym bardziej tęsknię za tobą”.
Musimy to podkreślić wspominanie zmarłego jest nieuniknione i zdrowe ale nie powinniśmy czuć się za to winni. Byłby to ostatni z etapów terapii żałoby. Jednak indywidualne różnice są wielorakie.
Niektóre z zadań, które mogą nam się przydać, to:
Bardzo ważne jest, aby każdą technikę dostosować do osoby i do konkretnego momentu cierpienia.
Jeszcze bez komentarzy