Tommaso cavalieri (1509-1587) był włoskim rysownikiem i kolekcjonerem dzieł sztuki, należącym do arystokracji okresu renesansu. Pomimo tych odniesień, tym, co sprawiło, że wyszedł poza historię sztuki, były głównie relacje z wybitnym malarzem i rzeźbiarzem Miguelem Ángelem Buonarrotim..
W rzeczywistości Cavalieri był tego uczniem, będąc także inspiracją dla niektórych z najpiękniejszych sonetów napisanych przez utalentowanego Włocha; Są nawet tacy, którzy twierdzą, że młody Cavalieri był miłośnikiem Michała Anioła, ze względu na intymny charakter tych wierszy..
Miguel Ángel Buonarroti, 57, poznał Tommaso Cavalieri, gdy miał zaledwie 22 lata. Od tego czasu Cavalieri był jego uczniem, przyjacielem, kochankiem, a po śmierci artysty strażnikiem całego jego mienia..
Indeks artykułów
Tommaso Cavalieri - również pisany jako Cavalierie lub d 'Cavalieri - urodził się mniej więcej w latach 1497-1510 w Rzymie, które w tym czasie należało do Państwa Kościelnego, terytoriów podlegających doczesnej władzy papieża..
Niewiele jest dostępnych informacji na temat wczesnych lat tego artysty; Wiadomo jednak, że spotkał Michała Anioła w 1532 roku, z którym nauczył się z pewnymi umiejętnościami rysować. Mówi się, że Cavalieri miał sporo płynności i talentu do przedstawiania obrazów..
Niektóre źródła podają, że dzięki wpływowi szkoły Peryklesa, relacje między Michałem Aniołem i Tommaso były inspirowane tak zwaną „idealną platoniczną” miłością starożytnej Grecji, która polegała na intelektualnym romansie, który narodził się między nauczycielem a uczniem, podobny do przyjaźni, która istniała między Sokratesem i Platonem.
Innymi słowy, głęboka i wierna przyjaźń, która istniała między Buonarrotim i jego uczniem, została ukształtowana przez silne umiłowanie sztuki i piękna, a także wiedzy. Starszy mężczyzna obdarzył młodszego intelektem i narzędziami, młodszy urodą i miłym towarzystwem..
Dzięki swojej owocnej przyjaźni z Michałem Aniołem Cavalieri zdołał dotrzeć do artystów tamtej chwili, ciesząc się pewną sławą w swoim historycznym kontekście. Pozwoliło to młodemu człowiekowi zbliżyć się do innych wielkich malarzy, od których zebrał dużą liczbę rysunków.
Ta kolekcja znajduje się obecnie w Królewskiej Bibliotece Zamku Windsor, która jest zbudowana jako rodzaj biura w Departamencie Królewskich Zbiorów.
Oznacza to, że wspomniane rysunki są chronione przez Rodzina królewska, którego jurysdykcja należy do suwerena brytyjskiego; innymi słowy, dana kolekcja jest chroniona przez monarchię.
W wyniku żmudnej i pełnej pasji pracy kolekcjonerskiej Cavalieri dał się poznać Papieżowi i kardynałom, którzy uważali go za znawcę sztuki. To przyniosło mu pozycję „doradcy eksperta” w świecie tych ważnych postaci..
Dzięki jego wiedzy w 1548 roku Tommaso Cavalieri został wybrany na jednego z posłów fabryka Kapitolu, który powierzył mu odpowiedzialność za zapewnienie instalacji fatsi capitolini; to znaczy główni sędziowie Republiki Rzymskiej.
Lista tych sędziów znajduje się w Pałacu Konserwatystów, który znajduje się na Plaza del Campidoglio w Rzymie, przed Nowym Pałacem, stanowiącym część tego, co obecnie jest znane jako Muzea Kapitolińskie.
Projekt elewacji tego budynku wykonał sam Michał Anioł, choć jego prace wykonał Guido Guidetti.
Tomasso Cavalieri zmarł w Rzymie, który był jego miastem urodzenia i gdzie rozwinął dużą część swojego życia artystycznego, w 1587 roku..
Nie ma konkretnego zapisu emblematycznych dzieł, które zostały opracowane przez Cavalieri. Można jednak powiedzieć, że pośrednio wywarł on wielki wpływ na świat sztuki, ponieważ szacuje się, że był inspiracją dla wielu innych dzieł o wielkim reperkusji i znaczeniu..
Według znawców, młody kolekcjoner zainspirował jedne z najpiękniejszych twarzy namalowanych przez Michała Anioła podczas jego artystycznej kariery..
W rzeczywistości istnieją teorie, które potwierdzają, że Cavalieri był modelem, którego Buonarroti użył do wersji twarzy Jezusa z Nazaretu, stając się jednym z najbardziej znanych stereotypów tej ważnej postaci..
Innymi słowy, można stwierdzić, że Cavalieri był czymś w rodzaju muzy dla utalentowanego włoskiego artysty. Z tego powodu imię Michała Anioła zostało uwiecznione w historii sztuki, podobnie jak imię jego kochanka.
Poniżej znajdują się niektóre prace, zarówno obrazy, jak i sonety, które zostały zainspirowane przyjaźnią Buonarrotiego i tego młodego człowieka:
Na tym rysunku widać sylwetkę tęgiego młodzieńca, który zostaje zaatakowany przez dużego orła.
Ten obraz przedstawia mitologiczną historię młodego Ganimedesa, który podobno cieszy się zadziwiającym pięknem. Zeus, uwiedziony swoim blaskiem, postanowił zostać orłem, aby cieszyć się fizycznymi atrybutami młodego człowieka..
Dzieło powstało około 1532 roku przy użyciu wyłącznie węgla drzewnego i techniki ciemnego światła. Dlatego jest to bardziej szkic lub próba malowania..
Niestety, pozostały tylko kopie dzieła, ponieważ oryginał zaginął. Mówi się, że model, którego Michelangelo użył do tego rysunku, to Tommaso Cavalieri.
Ten obraz, również z 1532 roku, przedstawia młodego, muskularnego mężczyznę, który ponownie zostaje zaatakowany przez ptaka. Tym razem jest to opowieść o Tityusie, półbogu, synu śmiertelnej księżniczki i Zeusa.
Tityus próbował zgwałcić jedną z bogiń i za karę został skazany w Hadesie, gdzie został przywiązany do skały. Ponadto część kary polegała na tym, że dwa ptaki będą wyrywać i zjadać skóry z jego brzucha przez całą wieczność.
Znawcy twierdzą, że Cavalieri został wykorzystany jako wzór przez Michała Anioła do stworzenia postaci skazanego na zagładę półboga.
Ta praca, wykonana w 1533 roku, przedstawia historię Faetona, syna Apolla, który chciał prowadzić rydwan Słońca należący do jego ojca. Ostatecznie doszło do wypadku z pojazdem, więc Zeus musiał interweniować w tej sytuacji, zabijając Faetona, aby uratować Ziemię..
Na obrazie, w którym również zastosowano technikę światłocienia, widać trzy podziały: na pierwszym Zeus jadący na orle, w drugim rydwan Apollina spadający na Ziemię wraz z Faetonem, w trzecim obserwują niektóre zmartwione i przestraszone postacie ludzkie, które ze zgrozą zakrywają oczy.
W związku z tym obrazem Michał Anioł napisał notatkę do Cavalieriego, prosząc o jego szczerą opinię na temat szkicu, stwierdzając, że malarz, jeśli nie będzie mu się podobał, natychmiast stworzy wersję bardziej zgodną z gustami i wymaganiami młodego człowieka..
Obecnie zachowały się tylko trzy wersje tego rysunku (jedna z nich to ta, którą przekazał Cavalieriemu). Te szkice są zastrzeżone w British Museum.
Znawcy twierdzą, że ten obraz nie jest bezpośrednio związany z Cavalierim; Jednak ze względu na podobieństwo do poprzednich rysunków uważa się, że twarz młodej arystokratki służyła jako model dla męskiej postaci, która oprawia rysunek..
Zdaniem naukowców praca ta nie jest związana z mitologią grecką. Uważa się raczej, że obraz był bezpośrednim wytworem natchnienia malarza, poświęcającego się wyłącznie pięknu twórczości artystycznej..
Spośród 300 wierszy, które Michał Anioł napisał podczas swojej kariery artystycznej, 30 było poświęconych Tommaso Cavalieriemu. Większość z tych wierszy zachowuje klasyczną strukturę sonetu, która odpowiada serii kwartetów i triol..
Głównym tematem jego wierszy była fascynacja młodym arystokratą, a zwłaszcza jego urodą fizyczną. Ponadto pozwolił również dostrzec swoją namiętną miłość. Innymi słowy, można powiedzieć, że wiersze Michała Anioła poświęcone Cavalieriemu miały charakter homoerotyczny..
Era artystyczna, w której rozwinął się Tomasso Cavalieri, to renesans. Jak wskazano powyżej, nie ma żadnych zapisów dzieł transcendentalnych opracowanych bezpośrednio przez tego rysownika..
Można jednak powiedzieć, że technikę renesansu, na której opierał się Cavalieri, kształtował się głównie ideał harmonii i symetrii, na który wpłynęła sztuka grecko-łacińska.
Dlatego figury geometryczne i użycie perspektywy były elementarne nie tylko w malarstwie, ale także w innych dyscyplinach, takich jak rzeźba i architektura..
Jeśli chodzi o pisanie, wiersze musiały być harmonijne i mieć niezwykły rytm; ponadto musiały idealnie pasować do struktury metrycznej. Michał Anioł poprzez swoje sonety wykazał wpływ swojego kontekstu historycznego, ponieważ jego wiersze są rozpoznawane ze względu na ich piękno, symetrię i doskonałe rymowanie, zwłaszcza w języku włoskim
Jeszcze bez komentarzy