ZA tornado lub trąba powietrzna to naturalne zdarzenie, które charakteryzuje się tworzeniem się pewnego rodzaju lejka powietrznego, który jest wytwarzany przez zmianę prędkości i kierunku wiatrów, zwykle podczas burzy z wyładowaniami elektrycznymi.
Połączenie prądu zimnego powietrza z ciepłym powoduje różne temperatury podczas burzy, co powoduje, że zimne wiatry schodzą do poziomu gruntu, aby zrekompensować różne temperatury.
Prędkość wiatru tego zjawiska meteorologicznego może osiągnąć 400 kilometrów na godzinę i generalnie może mieć prędkość podróżną od 16 do 32 km / h. Siła tornad może wysadzać ludzi w powietrze, niszczyć budynki i podnosić samochody.
To naturalne wydarzenie może mieć miejsce o każdej porze roku; jednakże występuje częściej w okresie wiosenno-letnim..
Indeks artykułów
Tornada powstają w wyniku obecności „chmury cumulonimbus”, jednego z największych typów chmur zarejestrowanych w ziemskiej atmosferze, którego powstawanie występuje na wysokości od 18 do 20 kilometrów. Mimo to podstawa chmur może znajdować się zaledwie dwa kilometry nad ziemią..
Chmury te powstają dzięki obecności mas powietrza o różnym poziomie wilgotności i temperatury; ich obecność wskazuje na tworzenie się burzy, która może obejmować grad. Tornada zawsze zaczynają się od chmury cumulonimbus i kończą na ziemi.
Szczególną cechą tornad jest niskie ciśnienie atmosferyczne wewnątrz zdarzenia naturalnego, lepiej znanego jako „oko”. Stan ten powoduje wzrost prędkości wiatrów, które go tworzą, a także ich rotację..
Mimo to ciśnienie atmosferyczne w chmurach cumulonimbus jest wysokie, co powoduje, że wiatry przemieszczają się w kierunku obszarów o niższym ciśnieniu..
Zdecydowana większość tornad ma kształt lejka, którego szerokość może przekraczać 100 metrów. Istnieją jednak inne sposoby manifestacji tornada.
Jednym z najłagodniejszych wirów są trąby wodne, które wyglądają jak wir kurzu lub brudu na ziemi. Ponadto inne zjawiska meteorologiczne mogą przybierać postać klina o dość dużej średnicy i niewielkiej wysokości..
Inną formą przyjętą przez te naturalne zdarzenia jest sznurek, który charakteryzuje się dużą wysokością i jest znacznie wąski. Ta forma pojawia się głównie wtedy, gdy zjawisko znajduje się w końcowej fazie; jego wiatry słabną, a grubość maleje.
Tornada mogą mieć różne odcienie w zależności od środowiska, w którym powstaje zjawisko meteorologiczne: jeśli rozwijają się w suchym miejscu, są zwykle praktycznie niewidoczne. Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, gdzie się znajdują, jest zauważenie odłamków ciągnących się po ziemi.
Z drugiej strony tornada, które wzbijają niektóre odłamki, są jaśniejsze; podczas gdy jeśli poruszają się w wodzie, mogą osiągnąć niebieskie odcienie.
Naturalne wydarzenia tego typu, które zbierają wiele zanieczyszczeń, mają zwykle ciemny kolor lub zabarwiają się na obiektach, które wchłaniają. Ponadto pozycja słońca wpływa również na tony, które może uzyskać tornado.
Zdecydowana większość najbardziej niszczycielskich tornad ma swoje źródło w superkomórkach, które są burzami z wiatrami utrzymywanymi w ciągłej rotacji. Tego typu burze nie są powszechne: około jedna na tysiąc burz staje się superkomórkami.
Supercells powstają, gdy strumień chłodnego powietrza opada, aby skompensować kolejny strumień ciepłego powietrza, który unosi się, powodując burzę. Tornada powstają, gdy różnica temperatur między dwoma prądami powietrza jest duża; opada zimne powietrze.
Naturalne zjawisko staje się widoczne w momencie, gdy strumień zimnego powietrza dotrze do ziemi i zacznie wznosić gruz i pył. Również siła tornada rośnie, gdy zbliża się do ziemi. To powoduje, że superkomórka przemieszcza się do swojego miejsca pochodzenia.
W tym momencie, w którym tornado już się uformowało, zdarzenie może spowodować uszkodzenie wszystkiego, co znajduje się na jego drodze, w zależności od prędkości jego wiatrów..
Ciągły ruch wiatrów powoduje, że wlatuje do niego zarówno ciepłe, jak i zimne powietrze, co powoduje, że w krótkim czasie zwiększa się jego moc. Podczas tego procesu, który może trwać dłużej niż godzinę, dochodzi do największych uszkodzeń.
Tornado podnosi parę w miarę postępu, aż do momentu, gdy wokół niego pojawi się strumień zimnego powietrza, uniemożliwiający przedostanie się ciepłego powietrza..
Kiedy strumień zimnego powietrza zaczyna utrudniać dopływ gorącego powietrza, źródło energii tornada zostaje utracone. To powoduje, że twój wir słabnie.
W tym momencie wir wiatru zaczyna zwalniać, aż staje się podobną do liny kolumną powietrza. Pomimo osłabienia w tym czasie, trąby powietrzne mogą również zyskać na sile, zadając po sobie znacznie więcej szkód..
Burza, która spowodowała zdarzenie naturalne, również słabnie podczas tego procesu; to sprawia, że znika po krótkim czasie. Jeśli jednak w trakcie tego procesu ponownie pojawi się nowa burza, cykl można powtórzyć..
Tornada mogą być spowodowane przez dwa rodzaje burz: te, które są superkomórkami i te, które nie są. Jedną z tornad generowanych podczas burzy superkomórkowej jest burza linowa, która charakteryzuje się wyjątkowo cienką i długą długością. Jego wygląd przypomina sznurek.
Jest to jedna z najczęstszych tornad. Pomimo tego, że jest mały, ten rodzaj tornada jest w stanie spowodować poważne szkody. Charakteryzuje się zarówno początkową, jak i końcową fazą tego typu wydarzeń przyrodniczych..
Główną cechą tego typu tornada jest to, że punkt stykający się z ziemią jest węższy niż ten, który styka się z samą burzą..
Wyrządzone przez nią szkody są znacznie większe niż te, które może spowodować tornado liny, ponieważ dzięki większej średnicy jest w stanie przeciągnąć więcej obiektów na swojej drodze. Podobnie jak trąba powietrzna, tego typu zjawisko naturalne powstaje w następstwie burzy superkomórkowej..
Ten typ wiru charakteryzuje się tworzeniem dwóch lub więcej jednoczesnych wirów wiatru, które należą do wspólnego tornada. Wiry, które tworzą się obok głównego tornada, mają tendencję do rozszerzania obszarów, do których może dotrzeć, co również powoduje znaczne uszkodzenia na jego drodze.
W przeciwieństwie do tornad wielowortowych, tornada typu satelitarnego to te, które powstają niezależnie od głównego tornada, wzmacniając w ten sposób wpływ wywierany na otoczenie..
Ten rodzaj zjawiska naturalnego jest niezwykle rzadki i pochodzi z burzy superkomórkowej..
Trąby wodne, lepiej znane jako „trąby wodne”, to te, które powstają na zbiorniku wodnym. W tej kategorii istnieją dwa typy: te, które powstały w wyniku burzy z wyładowaniami elektrycznymi i takie, które jej nie powstają..
Trąby wodne, które powstają podczas burzy, powstają w taki sam sposób jak tornado i są zdolne do zatapiania łodzi i wzburzania mórz, w zależności od ich intensywności. Z drugiej strony te, które nie powstają w wyniku burzy z piorunami, stanowią znacznie mniejsze zagrożenie.
Lądowiska lub „trąby wodne” to małe tornada, które powstają bez konieczności wystąpienia poprzedniej burzy, więc nie są superkomórkami.
Podobnie jak trąby wodne, trąby wodne są słabe, krótkotrwałe i mają mały wir. Jego cechy sprawiają, że w większości przypadków nie powodują one znacznych szkód.
Wielu naukowców uważa, że te rodzaje wirów nie należą do grupy tornad; jednak inni oceniają go jako jeden z wirów innych niż superkomórkowe.
Ten rodzaj zjawiska meteorologicznego charakteryzuje się tym, że jest to wir, którego natężenie jest znacznie mniejsze niż innego trąby powietrznej, dzięki czemu nie powoduje znacznych szkód..
Wir pyłu, znany również jako diabeł pyłu, Jest to strumień wiatru, który podnosi piasek lub pył z ziemi. Jego pochodzenie nie jest związane z burzami, wręcz przeciwnie, mogą powstawać przy dobrych warunkach pogodowych; szczególnie, gdy w dni z zimnym wiatrem występuje intensywne promieniowanie słoneczne.
Chociaż przez wielu nie są uważane za tornado, tego typu wiry mogą powodować znaczne uszkodzenia strukturalne..
Ten szczególny rodzaj wiru może tworzyć się w pobliżu pożarów i dołączać do chmury cumulonimbus. Wir ognia (lub diabeł ognia) charakteryzuje się tym, że jest kolumną ognia wznoszącą się ku niebu, co skutkuje dużym zagrożeniem związanym z rozprzestrzenianiem się płomieni.
Vapor eddies, znane również jako parowe diabły, są niezwykle rzadkie. Są one identyfikowane jako kolumny dymu lub pary, które mogą tworzyć się w miejscach takich jak gorące źródła lub pustynie..
Aby określić konsekwencje zniszczeń po przejściu tornada, stosuje się system zwany „Fujita Scale”, czyli system pomiaru natężenia tornad na podstawie stopnia zniszczenia spowodowanego na jego drodze..
Te uważane za najsłabsze zaliczane są do kategorii F0: rejestrują wiatry od 60 do 117 kilometrów na godzinę i powodują niszczenie gałęzi drzew, a także uszkodzenia anten telewizyjnych i sygnalizacji świetlnej.
Charakteryzujące się wiatrem o prędkości od 117 do 181 kilometrów na godzinę, tornada kategorii F1 mogą uszkadzać płytki, wybijać szyby, przewracać pojazdy lub niszczyć konstrukcje nieco bardziej odporne niż drzewa lub znaki na drogach publicznych..
Po tornadach kategorii F1 zdarzenia naturalne, które następują na skali intensywności, należą do kategorii F2. Przy wiatrach, które rejestrują prędkość od 181 kilometrów na godzinę do 250 kilometrów na godzinę, ten rodzaj tornado jest w stanie wyrywać drzewa za korzenie i odrywać dachy.
Uważane za jedną z najniebezpieczniejszych kategorii tornada kategorii F3 są w stanie wytrzymać wiatry o prędkości od 250 kilometrów na godzinę do 320 kilometrów na godzinę..
Kiedyś wydarzenia naturalne niszczą całe lasy, a także niszczą ściany i dachy domów..
Przy utrzymujących się wiatrach o prędkości od 320 do 420 kilometrów na godzinę tornada kategorii F4 powodują znaczne szkody, takie jak utrata fundamentów budynków i przewrócenie się pojazdów, które zdołały dotrzeć.
Uważane za tornado o największej intensywności, jakie można zarejestrować, zdarzenia naturalne kategorii F5 to takie, w których wiatry są w stanie osiągnąć prędkość w zakresie od 420 kilometrów na godzinę do 510 kilometrów na godzinę..
Gdy tornado osiągnie kategorię F5, jest w stanie niszczyć budynki, podnosić pociągi i zabierać ze sobą samochody, drzewa lub inne obiekty o podobnej wadze..
Jednym z krajów o największej częstości występowania tornad na swoim terytorium są Stany Zjednoczone: jego rozległy teren i brak gór, które zatrzymałyby bieg naturalnego zdarzenia, są głównymi przyczynami, które sprawiają, że ten kraj jest jednym z najbardziej dotkniętych. Rocznie na terytorium Ameryki Północnej rejestruje się do 1200 tornad.
Zdarzenia kategorii F6 powodują tak katastrofalne szkody, że trudno jest opisać ich siłę. Tego typu tornada osiągają prędkość od 512 do 612 kilometrów na godzinę, ale są bardzo rzadkie.
W rzeczywistości tylko jedno zdarzenie tej wielkości odnotowano w historii ludzkości, które miało miejsce w 1999 roku w Oklahomie w Stanach Zjednoczonych..
Jeszcze bez komentarzy