Toxocara canis Jest pasożytem należącym do grupy nicieni, znanym głównie z infekcji psów. Jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie.
Robak ten został po raz pierwszy opisany w 1782 roku przez Wernera i od tamtej pory był wystarczająco zbadany. W taki sposób, że dziś jest znany od cyklu życiowego do mechanizmu infekcji.
Chorobą wywołującą tego pasożyta jest toksokaroza, która dotyka głównie psy. U ludzi pasożyt może również generować tę patologię, która, jeśli nie zostanie leczona na czas, może wywołać straszne konsekwencje, takie jak trwała ślepota.
Klasyfikacja taksonomiczna Toxocara canis jest następująca:
- Domena internetowa: Eukarya
- Królestwo Animalia
- Gromada: Nematoda
- Klasa: Secernentea
- Zamówienie: Ascaridia
- Rodzina: Toxocaridae
- Płeć: Toxocara
- Gatunki: Toxocara canis
Toxocara canis Jest to organizm należący do grupy wielokomórkowych eukariontów. Charakteryzują się one tym, że DNA jest zamknięte w jądrze komórkowym, dostosowując się do chromosomów. Składają się również z różnych typów komórek, z których każda specjalizuje się w określonych funkcjach..
Będąc pasożytem, koniecznie potrzebuje żywiciela, aby przeżyć. W swoim konkretnym przypadku gospodarzem jest pies, chociaż sporadycznie infekuje on inne ssaki, np. Koty. Wyjątkowo ludzie mogą zostać zarażeni.
Są organizmami heterotroficznymi, ponieważ nie są w stanie syntetyzować własnych składników odżywczych, ale żywią się innymi żywymi istotami lub wytwarzanymi przez nie substancjami.
Są również gatunkiem dwupiennym. Oznacza to, że płci są rozdzielone. Oznacza to, że są kobiety i mężczyźni.
Organizmy te rozmnażają się płciowo, są jajorodne i rozwijają się pośrednio. Rozmnażają się za pomocą jaj, w których tworzą się larwy. Po wykluciu się z jaj wylęgają się z nich larwy, które muszą przejść transformację lub proces linienia, aż ostatecznie osiągną dojrzałość..
Podczas rozwoju embrionalnego obserwuje się trzy listki zarodkowe: endodermę, mezodermę i ektodermę. Z jego komórek powstają różne tkanki i narządy dorosłego zwierzęcia..
Oprócz tego wykazują symetrię promieniową, ponieważ składają się z dwóch dokładnie równych połówek, przyjmujących za punkt odniesienia podłużną oś ciała zwierzęcia..
Toxocara canis Jest to robak o wydłużonym i cylindrycznym korpusie. Jego ciało pokryte jest bardzo wytrzymałym naskórkiem.
Samice są większe niż samce, ponieważ mogą mierzyć do około 17 cm, podczas gdy te mierzą tylko 10 cm. Podobnie, samce mają zakrzywiony koniec zakończony wypustkami zwanymi spikulami, które są używane w procesie kopulacji i rozmnażania..
Na końcu głowowym znajduje się otwór ustny, który jest otoczony trzema wargami. W tym celu ma również boczne przedłużenia typu płetw po obu stronach, które nadają mu trójkątny wygląd, jak czubek włóczni..
Cykl biologiczny Toxocara canis Jest bezpośredni, co oznacza, że nie wymaga żywiciela pośredniego ani wektora do zakażenia swojego żywiciela ostatecznego, którym jest zazwyczaj pies, chociaż może również zarażać inne ssaki z rodziny psowatych..
Jest to pasożyt, który nie wymaga wektora, ale bezpośrednio infekuje swojego żywiciela.
Jaja zawierające nieaktywne larwy są uwalniane do środowiska wraz z odchodami zwierzęcia. Jeśli warunki glebowe są odpowiednie pod względem temperatury i wilgotności, larwy przechodzą różne zmiany, przechodząc do stadium larwalnego L2. Pozostają tam, dopóki jajo nie zostanie połknięte przez żywiciela. Należy zauważyć, że larwy L2 mogą pozostawać w takim stanie do trzech lat..
Najczęstszym sposobem zarażenia żywiciela pasożytem jest bezpośrednie spożycie..
Nie jest to jednak jedyne, ponieważ zachodzi również przenoszenie drogą pozajelitową, przez którą larwy przechodzą z matki na młode przez łożysko lub w okresie laktacji. Podobnie psy mogą zarazić się jedząc inne zwierzę zarażone pasożytem..
Po wejściu do ciała żywiciela ostatecznego (psa) jaja docierają do żołądka, a następnie do jelita, gdzie wykluwają się, tworząc w ten sposób larwy L2. Wnikają one w ścianę jelita i docierają do krążenia.
Teraz, w zależności od wieku psa, może się wydarzyć kilka rzeczy. U psów powyżej 5 miesiąca życia larwy migrują do różnych tkanek i otorbiają, pozostając w stanie utajenia. Mogą zostać reaktywowane, jeśli pies jest samicą w czasie ciąży i przechodzą do stadium L3, aby zostać przeniesione na szczenięta za pomocą opisanych już mechanizmów..
U psów młodszych niż 5 miesięcy larwy L2 przemieszczają się przez krążenie wrotne do wątroby. Stamtąd przez naczynia krwionośne docierają do serca, a później do płuc. Tutaj przechodzą kolejną transformację do stadium larwalnego L3, który jest ich formą zakaźną. Później przedostają się przez drogi oddechowe: pęcherzyki płucne, oskrzeliki, oskrzela, tchawicę i gardło, by później zostać połknięte.
Z żołądka przechodzą do jelita, gdzie kończą swój rozwój, osiągając dojrzałość. Samica jako dorosły robak jest zdolna do produkcji jaj, które są wyrzucane na zewnątrz, przenoszone z kałem.
Toxocara canis jest to patogen wywołujący chorobę zwaną toksokarozą. Ponieważ psy są jego głównymi gospodarzami, to właśnie one cierpią na tę chorobę.
Jednak nie jest to wyłączna patologia psów, ale czasami ludzie są również zarażeni pasożytem i mogą rozwinąć objawy.
Objawy u psów zakażonych Toxocara canis, są następujące:
- Deficyt wzrostu
- Brzuch Globose (brzuch spuchnięty od wielu pasożytów)
- Utrata apetytu
- Wymioty
- Biegunka
- Apatia
Należy zauważyć, że osoby, u których występują objawy infekcji, to psy w wieku poniżej 5 miesięcy. Starsi ludzie nie mają żadnych objawów.
Infekcja wg Toxocara canis u ludzi ma fazę ostrą, fazę utajenia, a później fazę przewlekłą.
W ostrej fazie osoba zarażona przejawia pewne objawy i oznaki, takie jak:
- Wysoka gorączka
- Ból mięśni
- Apatia
- Ogólne zmęczenie
- Problemy z płucami
- Ogólny dyskomfort
Po upływie ostrej fazy larwy pasożyta, które znajdują się w różnych tkankach organizmu, do których migrują, otorbiają się i nie dają już objawów. Odpowiadają jednak za proces zapalny, który zachodzi w dłuższej perspektywie..
Z biegiem czasu infekcja Toxocara canis staje się przewlekły, z objawami klinicznymi wynikającymi ze stanu zapalnego tkanek, do których przemieszczają się larwy lub z cyst.
Jednym z miejsc, w których zwykle przemieszczają się larwy, jest gałka oczna. Tutaj powodują zapalenie tkanek oka, takie jak zapalenie siatkówki i zapalenie błony naczyniowej oka. Występuje również silny ból i krwawienie z oka. Czasami można nawet zobaczyć dorosłego robaka w tkankach oka.
Infekcja wg Toxocara canis u psów można go łatwo zdiagnozować, obserwując jaja w kale zwierzęcia. Nawet jeśli parazytoza jest bardzo intensywna, możliwe jest, że zwierzę wydala w nich dorosłe pasożyty.
W przypadku ludzi, ponieważ pasożyt nie przebywa w jelicie, nie można polegać na badaniu kału w poszukiwaniu jaj. Z tego powodu stosuje się inne testy, takie jak testy krwi ELISA, które mają na celu identyfikację IgM. Oprócz tego wzrost eozynofili we krwi, dodany do objawów klinicznych pacjenta, może poprowadzić lekarza do prawidłowej diagnozy.
Biorąc to pod uwagę Toxocaris canis Jest pasożytem, najczęściej przepisywaną metodą leczenia infekcji są leki zwane środkami przeciwrobaczymi. Mają one zdolność zabijania pasożytów i ich larw poprzez degenerację i niszczenie niektórych organelli i struktur, co ostatecznie powoduje ich śmierć..
Najczęściej stosowanymi lekami tego typu są albendazol, mebendazol i tiabendazol. Dawkę i czas trwania leczenia ustala lekarz w zależności od tego, co uzna za konieczne..
Podobnie, w razie potrzeby, lekarz może zdecydować się na chirurgiczne wycięcie pasożyta. Dzieje się tak, gdy dorosły pasożyt uszkadza tkanki, takie jak oczy..
Jeszcze bez komentarzy