Plik paranoiczne zaburzenie osobowości charakteryzuje się tym, że osoba, która ją posiada, jest nadmiernie nieufna i podejrzliwa wobec innych bez żadnego uzasadnienia. Zwykle nie ufają innym ludziom i myślą, że chcą ich skrzywdzić.
Chociaż ostrożność w stosunku do innych i ich intencji może być adaptacją, nadmierna podejrzliwość może kolidować z życiem osobistym lub pracą. Nawet zdarzenia, które nie są z nimi związane, są interpretowane jako ataki osobiste.
Osoby z tym zaburzeniem zwykle mają trudności w dogadywaniu się z innymi i często mają problemy z nawiązaniem bliskich relacji osobistych. Są bardzo wrażliwi na krytykę i bardzo potrzebują samodzielności i samodzielności.
Muszą również mieć wysoki poziom kontroli nad osobami wokół nich. Często są sztywni, krytyczni wobec innych i niezdolni do współpracy.
Indeks artykułów
Zaburzenia paranoiczne zwykle zaczynają się we wczesnej dorosłości i występują w różnych sytuacjach, z objawami takimi jak:
-Podejrzenie, bez wystarczających podstaw, że inni Cię wykorzystują, krzywdzą lub okłamują.
-Troska o nieuzasadnione wątpliwości co do lojalności lub nieufności przyjaciół lub bliskich osób.
-Niechętnie ufają innym z powodu nieuzasadnionej obawy, że informacje zostaną wykorzystane przeciwko niemu.
-Trwała uraza.
-Dostrzegasz ataki na swoją postać lub reputację.
-Impulsywność podczas reagowania.
-Powtarzające się podejrzenia bez uzasadnienia, dotyczące wierności partnera seksualnego.
Teoretycy kognitywni uważają, że zaburzenie to jest wynikiem przekonania, że inni ludzie są kłamcami lub wrogimi, w połączeniu z brakiem poczucia własnej wartości. Jest to nieprzystosowany sposób patrzenia na świat, który dominuje w każdym aspekcie życia tych osób..
Zaproponowano inne możliwe przyczyny. Na przykład niektórzy terapeuci uważają, że zachowania można było nauczyć się z doświadczeń z dzieciństwa. W związku z tym dzieci, które są narażone na nienawiść dorosłych i nie mają możliwości przewidywania lub ucieczki, rozwijają cechy paranoicznego myślenia, próbując poradzić sobie ze stresem.
Z drugiej strony, niektóre badania sugerują, że zaburzenie to może być nieco częstsze u krewnych osób ze schizofrenią, chociaż skojarzenie to nie jest zbyt silne..
Badania z bliźniakami jednojajowymi lub dwuzygotycznymi sugerują, że czynniki genetyczne mogą również odgrywać ważną rolę.
Z zaburzeniem tym powiązane są również czynniki kulturowe; uważa się, że niektóre grupy ludzi, takie jak więźniowie, uchodźcy, osoby niedosłyszące lub osoby starsze, są bardziej podatne na jej rozwój.
Ponieważ osobowość paranoiczna opisuje długoterminowe wzorce zachowań, częściej jest diagnozowana w wieku dorosłym..
A) Ogólny brak zaufania i podejrzliwość od początku dorosłości, tak że intencje innych są interpretowane jako złośliwe i pojawiają się w różnych kontekstach, na co wskazują cztery (lub więcej) z następujących punktów:
B) Cechy te nie pojawiają się wyłącznie w przebiegu schizofrenii, zaburzenia nastroju z objawami psychotycznymi lub innego zaburzenia psychotycznego i nie wynikają z bezpośrednich fizjologicznych skutków ogólnego stanu zdrowia..
Charakteryzuje się co najmniej trzema z następujących:
Ważne jest, aby psychologowie lub psychiatrzy nie mylili zaburzenia paranoidalnego z innym zaburzeniem osobowości lub zaburzeniem psychicznym, które mogą mieć pewne wspólne objawy..
Na przykład ważne jest, aby upewnić się, że pacjent nie jest długotrwałym użytkownikiem amfetaminy lub kokainy. Przewlekłe nadużywanie tych stymulantów może prowadzić do zachowań paranoicznych.
Ponadto niektóre leki mogą wywoływać paranoję jako efekt uboczny. Jeśli pacjent ma objawy schizofrenii, omamy lub zaburzenia myślenia, nie można postawić diagnozy zaburzenia paranoidalnego..
Podejrzenie i inne cechy muszą utrzymywać się u pacjenta przez długi czas.
Przed zdiagnozowaniem PPD należy wykluczyć następujące patologie: schizofrenia paranoidalna, schizotypowe zaburzenie osobowości, schizoidalne zaburzenie osobowości, zaburzenia nastroju o cechach psychotycznych, objawy lub zmiany osobowości spowodowane chorobami, stanami medycznymi lub nadużyciem borderline, histrionic, unikaniem, aspołecznym lub narkotyki narcystyczne i zaburzenia osobowości.
Inne zaburzenia mogą często występować z tym zaburzeniem:
Leczenie paranoicznego zaburzenia osobowości może być bardzo skuteczne w kontrolowaniu paranoi, ale jest trudne, ponieważ osoba może być podejrzliwa w stosunku do lekarza.
Bez leczenia to zaburzenie może być przewlekłe..
Oparta na zaufaniu relacja z terapeutą oferuje ogromne korzyści osobom z tym zaburzeniem, chociaż jest to niezwykle skomplikowane ze względu na sceptycyzm tych osób.
Budowanie relacji pacjent-terapeuta wymaga dużo cierpliwości i jest trudne do utrzymania, nawet gdy zaufanie zostało ugruntowane.
Terapie grupowe, które obejmują członków rodziny lub innych pacjentów psychiatrycznych, nie działają w przypadku tych osób z powodu braku zaufania do innych.
Aby zdobyć zaufanie tych pacjentów, terapeuci muszą jak najmniej się ukrywać. Ta przejrzystość powinna obejmować sporządzanie notatek, szczegóły administracyjne, zadania związane z pacjentem, korespondencję, leki ...
Każda wskazówka, że pacjent uważa za „kłamstwo”, może prowadzić do rezygnacji z leczenia.
Z drugiej strony pacjenci z paranoikami nie mają rozwiniętego poczucia humoru, więc ci, którzy wchodzą z nimi w interakcję, powinni pomyśleć o tym, czy w ich obecności żartować, ponieważ mogą ich uznać za śmiesznych, ponieważ czują się łatwo zagrożeni.
W przypadku niektórych pacjentów najważniejszym celem jest pomoc w nauce odpowiedniego odnoszenia się do innych ludzi..
Nie zaleca się stosowania leków pacjentom z PPD, ponieważ mogą one przyczynić się do powstania poczucia podejrzeń.
Jeśli mogą być stosowane w leczeniu określonych schorzeń, takich jak silny lęk lub iluzje.
Jeśli pacjent odczuwa silny niepokój, można przepisać lek przeciwlękowy, taki jak diazepam. Lek przeciwpsychotyczny, taki jak tiorydazyna lub haloperidol, jeśli pacjent ma niebezpieczne myśli paranoiczne.
Leki należy stosować przez możliwie najkrótszy czas.
Najlepszym zastosowaniem leku może być w przypadku konkretnych dolegliwości, gdy pacjent ufa terapeucie na tyle, by poprosić o pomoc w złagodzeniu objawów..
TPP występuje u około 0,5% -2,5% populacji ogólnej i częściej występuje u mężczyzn.
Długoterminowe badanie z bliźniakami norweskimi wykazało, że PPD jest umiarkowanie dziedziczna i dzieli część jej genetycznych i środowiskowych czynników ryzyka z schizoidalnymi i schizotypowymi zaburzeniami osobowości..
Podobnie jak większość zaburzeń osobowości, PPD będzie się zmniejszać wraz z wiekiem.
Chociaż zapobieganie PPD nie jest możliwe, leczenie może pozwolić osobie podatnej na tę chorobę nauczyć się bardziej produktywnych sposobów radzenia sobie z ludźmi i sytuacjami..
Osoby z zaburzeniami paranoicznymi zazwyczaj mają trudności w dogadywaniu się z innymi ludźmi i często mają problemy z nawiązaniem bliskich relacji osobistych z powodu nadmiernej podejrzliwości i wrogości..
Zwykle nie są w stanie współpracować z innymi osobami w pracy i mogą być przeciwni bliskości z innymi z obawy przed dzieleniem się informacjami.
Waleczna i podejrzana naturalizacja może wywołać u innych wrogą reakcję, która służy potwierdzeniu ich pierwotnych oczekiwań.
Jeszcze bez komentarzy