Ureaplasma to rodzaj bakterii nieposiadających ściany komórkowej, charakteryzujących się hydrolizą mocznika i wzrostem w środowisku kwaśnym. Są to mikroorganizmy, o których wiadomo, że infekują ludzi i inne ssaki, w tym bydło, psy, koty, owce, kozy, szopy, małpy, świnie i ptaki, w tym przepiórki, kury domowe i indyki..
U ludzi Ureaplasma została wyizolowana z dróg moczowo-płciowych pozornie zdrowych aktywnych seksualnie kobiet i mężczyzn, ale wykryto ją również u mężczyzn z zapaleniem cewki moczowej i błon płodowych oraz gorączką połogową u kobiet..
Rodzaj Ureaplasma obejmuje sześć gatunków: U. urealyticum, U. diversum, U. gallorale, U. felinum, U. cati, U. canigenitalium. Ale najważniejszym gatunkiem dla ludzi jest Ureaplasma urealyticum, ponieważ reszta Ureaplasmas została znaleziona tylko u zwierząt.
Na przykład, U. diversum występuje w drogach oddechowych i narządach płciowych bydła i owiec; U. gallorale został wyizolowany ze spojówki, części ustnej gardła, jamy nosowej oraz górnej i dolnej tchawicy kurczaków i innego drobiu.
Podczas, U. felinum Y U. cati zostały odzyskane z dróg oddechowych zdrowych kotów domowych i U. canigenitalium znajduje się w jamie ustnej, nosowej i napletku psów.
Indeks artykułów
Rodzaj Ureaplasma jest antygenowo niejednorodny, to znaczy ma kilka serotypów i łącznie opisano ich 14. Te serotypy zostały pogrupowane w dwie podgrupy lub biowary.
Biowar 1 obejmuje serotypy 1, 3, 6 i 14 charakteryzujące się mniejszymi genomami. Z tego powodu nazywany jest biowar 1 U. parvum, co pochodzi od słowa parvo, które niewiele znaczy.
Podobnie biowar 2 składa się z serotypów 2, 4, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12 i 13.
Ureaplasma urealyticum, a także inne mikroorganizmy, takie jak Mycoplasma hominis Y Chlamydia trachomatis, są uważane za bakterie przenoszone drogą płciową.
Jest ściśle związana z chorobami okołoporodowymi i chorobami ginekologicznymi oraz niepłodnością.
Inną ważną cechą, która wyróżnia się w tym gatunku, jest jego zdolność do wzrostu in vitro przy pH od 5,5 do 6,5.
Domena: Bakterie
Gromada: Firmicutes
Klasa: Mollicutes
Zamówienie: Mycoplasmatales
Rodzina: Mycoplasmataceae
Rodzaj: Ureaplasma
W szczególności gatunek U. urealyticum wytwarza enzymy fosfolipazy. Enzymy te hydrolizują fosfolipidy z uwolnieniem kwasu arachidonowego.
Kwas arachidonowy uwalniany z błony owodniowej może prowadzić do produkcji prostanglin, wyzwalając poród przedwczesny w czasie ciąży..
Podobnie, te fosfolipazy mogą również odgrywać rolę w chorobie płuc płodu, kiedy U. urealyticum dociera do dróg oddechowych płodu.
Rodzaj Ureaplasma przypomina rodzaj mykoplazmy tym, że nie ma ściany komórkowej, ale różni się od niej tym, że produkują ureazę, dlatego są zdolne do rozszczepiania mocznika.
Kolonie z rodzaju Ureaplasma są małe i okrągłe i rosną w agarze..
W przypadku Ureaplasma urealyticum jest przenoszona poprzez kontakt seksualny. Może również wystąpić pionowa transmisja od skolonizowanej matki do urodzonego o czasie lub wcześniaka..
Niektóre kobiety mogą się ukrywać U. urealyticum w płynie pochwowym w stosunkowo wysokich stężeniach z powodu słabej odpowiedzi immunologicznej. Może to powodować infekcje wstępujące, takie jak podostre lub przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy, prowadzące do bezpłodności..
W przypadku ciąży może powodować powikłania, takie jak zapalenie błon płodowych oraz zachorowalność i śmiertelność okołoporodowa (poronienie samoistne lub przedwczesny poród, śmierć płodu w macicy) w zależności od momentu zakażenia.
Jednak w niektórych przypadkach trudno jest przypisać patologię Ureaplazmom, gdy są one izolowane razem z innymi patogenami rozpoznawanymi w okolicy narządów płciowych, takimi jak Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis Y Streptococcus agalactiae.
W innych przypadkach, jeśli na przykład ich udział jako patogenów jest ewidentny, zostały one wyizolowane U. urealyticum posiewów krwi u 10% kobiet z gorączką poporodową lub aborcyjną.
Podobnie, obecność Ureaplasmy w posiewach moczu w pierwszym trymestrze ciąży wiąże się z rozwojem stanu przedrzucawkowego.
Ureaplasma urealyticum w wielu przypadkach powoduje śmierć płodu lub wpływa na przedwczesny poród i niską masę urodzeniową. Noworodek zostaje skolonizowany przez drobnoustrój poprzez kontakt z matką po urodzeniu..
Niektóre mogą zostać skolonizowane nawet 3 miesiące po urodzeniu i nie rozwinąć żadnej choroby, izolowane głównie z błony śluzowej spojówek i pochwy u dziewcząt..
Podczas gdy osoby skolonizowane w drogach oddechowych mogą rozwinąć przewlekłą chorobę płuc, dysplazję oskrzelowo-płucną i infekcję ogólnoustrojową u wcześniaków skolonizowanych matek..
Został również odzyskany z płynu mózgowo-rdzeniowego jako przyczyna zapalenia opon mózgowych w okresie noworodkowym.
Z drugiej strony, U. urealyticum został powiązany jako czynnik wywołujący niegonokokowe i niechlamydiowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn.
Chociaż jego rola w niepłodności u mężczyzn jest kontrowersyjna.
Bakteriemia poporodowa występuje z powodu wynurzania się drobnoustrojów z miejsca kolonizacji pochwy w kierunku endometrium, gdzie drobnoustrój wywołuje zapalenie błony śluzowej macicy.
Późniejsza infekcja błon łożyskowych i płynu owodniowego przez Ureaplazmy występuje z powodu przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, przedłużonego porodu lub przedwczesnego porodu.
Z tych miejsc mikroorganizmy dostają się do krwiobiegu podczas porodu pochwowego lub cesarskiego.
Jest nawet możliwe, że wystąpią ciche infekcje owodniowe, to znaczy, U. urealyticus jest zdolny do zapoczątkowania intensywnej odpowiedzi zapalnej tkanki bez towarzyszących objawów.
Z drugiej strony, na poziomie weterynaryjnym ptasie ureaplazmy wydają się być niepatogenne, jednak towarzyszyły im zmiany i objawy kliniczne, takie jak zapalenie płuc, zapalenie worka powietrznego i zapalenie otrzewnej u kur i indyków..
Obecnie istnieją półautomatyczne metody identyfikacji, które pomagają w diagnozie.
Mycoplasma System Plus lub A.F. Układ narządów płciowych jest przydatny w identyfikacji mikroorganizmów najczęściej izolowanych za pomocą wymazów z pochwy, wśród których są Ureaplasmy..
Istnieją również testy serologiczne, które określają specyficzne przeciwciała przeciwko drobnoustrojowi..
Z drugiej strony istnieją testy molekularne, które można również zastosować w przypadku tego mikroorganizmu..
Idealną terapią jest tetracyklina, ponieważ jest skuteczna nie tylko przeciwko Ureaplasma urealyticum, ale także przeciwko Chlamydia trachomatis.
Jednak niektóre szczepy Ureaplasma wykazały oporność na ten lek, w tym przypadku wskazane jest leczenie chinolonem, azytromycyną, minocykliną lub klindamycyną.
Chociaż szczepy Ureaplasma urealyticum z opornością na ofloksacynę i klarytromycynę.
Ponieważ wzorce podatności mogą się zmieniać, ważne jest, aby prowadzić obserwację wrażliwości tych mikroorganizmów na środki przeciwdrobnoustrojowe, aby kierować wytycznymi dotyczącymi stosowania odpowiedniej terapii..
Należy pamiętać, że ponieważ Ureaplasma jest bakterią pozbawioną ściany komórkowej, antybiotyki beta-laktamowe i glikopeptydy nie są skuteczne w leczeniu tego mikroorganizmu..
Jeszcze bez komentarzy