Plik utylitaryzm lub etyka utylitarna Jest to teoria etyczna, która utrzymuje, że działanie jest moralnie poprawne, jeśli ma na celu promowanie szczęścia, nie tylko dla tych, którzy je wykonują, ale dla wszystkich, na których to działanie wpływa. Wręcz przeciwnie, działanie jest złe, jeśli prowadzi do nieszczęścia.
Etyka utylitarystyczna została wyraźnie określona pod koniec XVIII wieku w Anglii przez Jeremy'ego Benthama i kontynuowana przez Johna Stuarta Milla. Obaj identyfikowali dobro z przyjemnością, dlatego uważano ich za hedonistów..
Twierdzili też, że dobro powinno być doprowadzane do maksimum, lub jak sami to sformułowali, osiągnąć „największą ilość dobra dla jak największej liczby”.
Utylitaryzm został zrewidowany pod koniec XIX wieku przez filozofa z Cambridge, Henry'ego Sidgwicka, a później w XX wieku George Edward Moore proponuje, że właściwym celem jest promowanie wszystkiego, co ma wartość, niezależnie od tego, czy czyni to osobę szczęśliwą, czy też nie, istota ludzka.
Na przestrzeni wieków utylitaryzm był normatywną teorią etyczną, która nie tylko pozostawała na polu filozofii, ale także służyła jako podstawa do zastosowania w prawie. Po prostu Bentham napisał Wprowadzenie do zasad moralności i ustawodawstwa w 1789 r. jako wstęp do planu kodeksu karnego.
Jest to obecnie jedna z teorii stosowanych przez obrońców etyki zwierząt i weganizmu. Dzięki niemu podejmuje się próbę stworzenia przepisów chroniących zwierzęta, opartych na tym, co określił sam Bentham, potępiających udręki zwierząt..
Bentham argumentował, że zgodnie z zasadą równości cierpienie konia lub psa należy traktować jako cierpienie całej istoty ludzkiej..
Jeszcze bez komentarzy