Charakterystyka zastawek łączących, histologia, funkcje

4932
Basil Manning
Charakterystyka zastawek łączących, histologia, funkcje

Plik Dzielone zawory, Fałdy Kerckringa lub po prostu fałdy koliste, to trwałe fałdy występujące w błonie śluzowej i podśluzowej jelita cienkiego. Są to fałdy poprzeczne, które tworzą makroskopowe spiralne lub półkoliste wzniesienia, które mogą obejmować cały wewnętrzny obwód przewodu pokarmowego..

Wraz z kosmkami jelitowymi i mikrokosmkami, zastawki sprzyjające są jedną z najważniejszych zmian występujących na powierzchni światła jelita cienkiego..

Przekrój przewodu pokarmowego przedstawiający działające zastawki (źródło: A. Birmingham; Cunningham [domena publiczna] za pośrednictwem Wikimedia Commons)

Są one szczególnie obfite w częściach jelita zwanych dwunastnicą i jelitem czczym, czyli w pierwszych dwóch częściach tego odcinka przewodu pokarmowego i zmniejszają się do najbardziej dystalnych odcinków jelita krętego..

Ich główną funkcją jest zwiększanie powierzchni wchłaniania składników odżywczych podczas trawienia pokarmu, jednak wydają się również uczestniczyć w przepływie treści pokarmowej (wstępnie strawionej masy pokarmowej w jamie ustnej i żołądku)..

Zostały odkryte przez niemieckiego anatomofizjologa Thomasa Theodora Kerckringa w 1958 roku, od którego otrzymały imię.

Jednak te ustawione poprzecznie do podłużnej osi jelita są również nazywane „zastawkami biernymi”, ponieważ zwężają lub zmniejszają średnicę światła jelita, chociaż nie zachowują się jak prawdziwe zastawki..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka i histologia
    • 1.1 Morfologia i układ
  • 2 Funkcje
    • 2.1 Absorpcja
    • 2.2 Powiązane patologie
  • 3 Odnośniki

Charakterystyka i histologia

Jelito cienkie, które jest rurką o długości około 7 metrów, jest podzielone na trzy segmenty: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Dwunastnica to część jelitowa, która łączy się z żołądkiem i przechodzi przez obszar odźwiernika.

Dwunastnica jest kontynuowana przez jelito czcze, a drugie przez jelito kręte. Z kolei jelito kręte to połączenie jelita cienkiego z jelitem grubym poprzez zastawkę krętniczo-kątniczą.

Jeśli obserwuje się przekrój ściany jelita cienkiego, można zobaczyć 5 dobrze zdefiniowanych warstw. Są one znane jako warstwa śluzowa, błona podśluzowa, mięsień okrężny, mięsień podłużny i błona surowicza..

Spośród nich to błona śluzowa ma specjalizacje, które pozwalają jej znacznie zwiększyć powierzchnię..

Spośród tych specjalizacji najbardziej widoczne są sprzyjające zastawki, które są bardzo obfite w górnych częściach jelita i zmniejszają się, gdy zbliżamy się do końcowych części jelita krętego..

Morfologia i układ

Okrągłe fałdy Kerckringa mogą mieć od 3 do 10 mm wysokości i do 5 cm długości i są rozmieszczone w regularnych odstępach co 3 cm. W jelicie normalnej osoby dorosłej można je znaleźć w liczbie od 400 do 900.

Badania patologiczne wykazały, że średnia długość zastawek śluzowych w stanie rozłożonym wynosi około 14 metrów, natomiast w stanie zastawkowym błony śluzowej jest to mniej więcej połowa (7 metrów jelita).

Nie wszystkie fałdy widoczne w jelicie pokrywają cały obwód rurki. Niektóre zawory Kerckringa rozciągają się na całym obwodzie, podczas gdy inne zajmują tylko dwie trzecie obwodu lub mniej (zawory w kształcie półksiężyca), a inne mogą kilkakrotnie skręcać wokół obwodu..

Nazywa się je „zastawkami” ze względu na ich zdolność do zmniejszania prześwitu, ale kwalifikator „pobłażliwy” odpowiada ich przyzwalającej naturze w obu kierunkach, ponieważ nie są zastawkami okluzyjnymi..

Każdy fałd jest bogato unaczyniony i otrzymuje dużą sieć naczyń limfatycznych. Oba typy naczyń przebiegają wewnątrz siebie przez warstwę podśluzową, która znajduje się bezpośrednio pod błoną śluzową..

Powierzchnia każdej fałdy pokryta jest kosmkami jelitowymi, a te z kolei posiadają mikrokosmki, co nadaje jej charakterystyczny aksamitny wygląd.

Nieprawidłowości w rozmieszczeniu zastawek łączących i konformacji są związane z niektórymi przypadkami częściowej lub całkowitej wewnątrzświatłowej niedrożności jelita cienkiego. Zmiany orientacji tych struktur są związane z niektórymi chorobami jelita cienkiego.

funkcje

Najważniejszą funkcją zastawek Kerckring jest bez wątpienia zapewnienie dużej powierzchni do wchłaniania składników odżywczych, a także dostarczanie struktur funkcjonalnych służących do tego celu..

Innymi słowy, wszystkie funkcje tych stałych struktur obecnych w świetle jelita są bezpośrednio związane z funkcjami innych związanych z nimi modyfikacji powierzchni, takich jak kosmki i mikrokosmki..

Obecność fałdów Kerckringa, kosmków i mikrokosmków łącznie powoduje nawet 600-krotny wzrost całkowitej powierzchni gładkiej rurki.

Graficzne przedstawienie kosmków jelitowych i związanych z nimi mikrokosmków, czyli tych, które pokrywają okrągłe fałdy (źródło: BallenaBlanca [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)] via Wikimedia Commons)

Ponieważ kosmki tworzące te zastawki zawierają wiele różnych komórek pełniących funkcje wydzielnicze i absorpcyjne, możemy odnieść się do funkcji trawiennych i absorpcyjnych sprzyjających zastawek..

Wchłanianie

Enterocyty (komórki jelita) pełnią różne funkcje wchłaniania w jelicie cienkim.

Dwunastnica wchłania głównie żelazo, wapń, lipidy, cukry, wodę, białka, witaminy, magnez i sód. Komórki znajdujące się na powierzchni światła jelita czczego są odpowiedzialne głównie za wchłanianie cukrów i białek.

Wreszcie sole żółciowe, witamina B12 i jony chloru są ponownie wchłaniane w jelicie krętym..

Powiązane patologie

Niewiele chorób było bezpośrednio związanych z przebiegłymi zastawkami, poza tymi, które dotyczą wad rozwojowych lub wrodzonych wad ich rozwoju..

Jednakże, ponieważ są one stale narażone na kontakt z potencjalnymi patogenami, te struktury śluzówki mogą cierpieć z powodu infekcji, urazów, zapalenia i wzrostu..

Jak wspomniano, niektóre stany związane z niedrożnością jelit mogą wynikać z obrzęku lub zgrubienia fałdów błony śluzowej..

Przykładami tego typu patologii są chłoniaki i regionalne zapalenie jelit, charakteryzujące się procesami złego wchłaniania w jelicie cienkim, spowodowanymi pogrubieniem fałdów Kerckringa..

Choroba Whipple'a w 80% przypadków jest spowodowana obecnością wydatnych fałdów w okolicy dwunastnicy i jelita czczego, oprócz proliferacji komórek makrofagopodobnych w blaszce właściwej jelita cienkiego.

Bibliografia

  1. Berne, R. i Levy, M. (1990). Fizjologia. Mosby; Edycja międzynarodowa.
  2. Ganong, W. F. (1980). Podręcznik fizjologii medycznej.
  3. Gartner, L. i Hiatt, J. (2002). Tekst atlasu histologicznego (Wyd. 2). México D.F .: McGraw-Hill Interamericana Editores.
  4. Johnson, K. (1991). Histologia i biologia komórki (Wyd. 2). Baltimore, Maryland: Krajowa seria medyczna do niezależnych badań.
  5. Netter, F. H., & Colacino, S. (1989). Atlas anatomii człowieka. Ciba-Geigy Corporation.
  6. Ross, M. i Pawlina, W. (2006). Histologia. Tekst i atlas ze skorelowaną biologią komórkową i molekularną (Wyd. 5). Lippincott Williams & Wilkins.

Jeszcze bez komentarzy