Plik strefa hadalna, Strefa hadesa lub strefa ultra-głębinowa to najgłębszy obszar oceaniczny, znajdujący się poniżej 6 tysięcy metrów głębokości. Odpowiada cechom topograficznym dna oceanu, takim jak rowy oceaniczne (znane również jako rowy oceaniczne).
Charakteryzuje się nie tylko batymetrią (głębokością), ale także dominującymi czynnikami biotycznymi i abiotycznymi. Ze względu na swoją głębokość jest to bardzo mało zbadana część oceanu..
Pierwsza misja człowieka w strefie hadala jest stosunkowo niedawna (1950). Do jego eksploracji potrzebny jest specjalny sprzęt, który wytrzyma wysokie ciśnienie panujące w tym obszarze..
Indeks artykułów
Naukowcy podzielili ocean na wiele sposobów. W zależności od zastosowanej nauki ocean można podzielić według jego flory i fauny, głębokości lub stanu geologicznego. Podział na strefy batymetryczne odpowiada oceanografii.
Oceanografia to nauka zajmująca się badaniem procesów fizycznych i chemicznych, prądów, pływów oraz struktury i dynamiki oceanów, mórz i wybrzeży. Batymetria morska jest odpowiedzialna za badanie głębokości tych zbiorników wodnych. Głębiny morskie są klasyfikowane jako:
Neritics: głębokość od 0 do 200 m
Batjale: głębokość od 201 do 4000 m
Abyssal: głębokość od 4001 do 6000 m
Hadales: od 6001 do ponad 10000 m głębokości.
Pelagiczne - Epipelagiczne: od powierzchni wody (0 m głębokości) do 200 m głębokości.
Mesopelagic: od 201 do 1000 m głębokości.
Batypelagic: głębokość od 1001 do 4000 m
Abyssopelagic: głębokość od 4001 do 6000 m
Hadalpelagic: od 6001 do ponad 10 000 m głębokości.
Obszary te są obecnie najbardziej rozpoznawane i wykorzystywane w literaturze naukowej. Jednak, jak wszystko w nauce, klasyfikacje te są zawsze poddawane ciągłemu przeglądowi..
Strefa hadala znajduje się poniżej strefy głębinowej, na głębokości ponad 6 tysięcy metrów. Obszar ten stanowi około 1,9% powierzchni oceanów. Znany jest z bardzo niskich temperatur (w porównaniu do innych obszarów batymetrycznych).
Nie ma przenikania światła słonecznego. Ma wysokie ciśnienie hydrostatyczne, jest bardzo ubogą w składniki odżywcze. Uważa się, że jest to woda bardzo spokojna lub statyczna.
Ubóstwo składników odżywczych, brak światła i inne czynniki znacznie ograniczają faunę i florę. Istnieje jednak życie zdolne do rozkwitu przy ciśnieniu przekraczającym 1000 atmosfer, co szczególnie charakteryzuje ten obszar oceanu..
Od najmniejszej do największej głębokości uporządkowane są następujące groby:
Kermadec, Ocean Spokojny, w pobliżu Nowej Zelandii: głębokość 10 047 m.
Z Kurylów, Oceanu Spokojnego, Rosji: głębokość 10 542 m.
Filipiny, Ocean Spokojny: 10,545 m głębokości.
Tonga lub Tonga-Kermadec Trench, Ocean Spokojny, w pobliżu Nowej Zelandii i wysp Kermadec: 10882 m głębokości.
Marianas, Ocean Spokojny, w pobliżu Guam i Mariany: Głębokość 11034 m.
Całkowity brak światła uniemożliwia roślinom rozwój w tych ekstremalnych miejscach. Z tego powodu prawie całkowicie wykluczona jest obecność roślin, wielokomórkowych glonów i mikroalg..
Podstawowa produktywność w tej strefie jest zdominowana przez bakterie. Chociaż obecność flory w strefie hadalu nie jest znana, wiadomo, że obecna tam fauna jest przystosowana do żerowania na szczątkach roślinnych, takich jak łąki traw morskich, rośliny lądowe i mikroalgi..
Resztki warzyw pochodzą z powierzchni lub foticznych obszarów słupa wody i docierają tam po usunięciu, na przykład przez burze lub huragany.
Ogólnie wykazano, że różnorodność fauny morskiej jest odwrotnie proporcjonalna do głębokości. Głębiej, mniej gatunków.
Gatunki zamieszkujące ten obszar przeszły różne modyfikacje, m.in. adaptacje do określonych warunków środowiskowych. Pomimo niegościnnego charakteru tego obszaru występują tu gatunki różnych typów bezkręgowców oraz różne rodziny kręgowców..
Bezkręgowiec nie jest terminem o ważności taksonomicznej. Ten termin jest jednak szeroko stosowany przez naukowców do grupowania wszystkich zwierząt, które nie należą do podtypu kręgowców (zwierzęta z kręgosłupami).
Liczne badania wskazują, że strefa hadalna jest reprezentowana przez organizmy typu:
-Porifera, z co najmniej jednym gatunkiem gąbki morskiej.
-Nematoda, uważany za bardzo zróżnicowaną i odnoszącą sukcesy grupę w tych środowiskach. Ma ponad 190 gatunków hadali. Ich populacja może wynosić od 20 do 80 tysięcy osobników na metr kwadratowy.
-Mięczaki, z około 40 gatunkami ślimaków, 47 małży, oraz w znacznie mniejszej liczbie gatunków, mniszki lekarskie (łódkonogi), chitony i monoplakofory.
-Echinodermata, reprezentowana przez około 53 gatunki strzykw, 25 gatunków pająków morskich lub kruche gwiazdy, 17 gatunków gwiazd i co najmniej 10 gatunków jeżowców.
-Subphylum Crustacea, grupa reprezentowana przez ponad 261 gatunków. Należą do nich małe skorupiaki, takie jak krewetki szkieletowe, równonogi i amfipody..
Wśród amfipodów występuje dość osobliwy gatunek zwany Alicella gigantea, który może mierzyć ponad 30 centymetrów, dość duży rozmiar w porównaniu z resztą amfipodów, które mierzą tylko kilka milimetrów.
Odnotowano również niektóre gatunki parzydełkowców (ukwiały i meduzy), wieloszczetów (robaki wędrowne) i inne organizmy bezkręgowe..
Wśród kręgowców ryby dominują w strefie hadala, podobnie jak w innych obszarach oceanu. Przybliżona liczba gatunków w tej strefie jest myląca, ponieważ niektórzy autorzy nie rozróżniają organizmów ze strefy głębinowej i strefy hadalnej..
Najnowsze dane wskazują, że istnieje około 15 gatunków ryb, które żyją na głębokości ponad 6 tysięcy metrów. Wśród nich możemy wskazać Pseudoliparis amblystomopsis, gatunek śluzowatych ryb z rodziny Liparidae opisany w 1955 roku.
Jeszcze bez komentarzy